ZASADY GRY W PIŁKĘ NOŻNĄ
Postanowienia Polskiego Związku Piłki Nożnej
Artykuł 1
Wymiary pola gry
1. Zawody mistrzowskie szczebla centralnego mogą być rozgrywane jedynie
na polach gry, których długość jest nie mniejsza niż 100 m, a szerokość
nie mniejsza niż 64 m Wszystkie inne pola gry należy wyznaczyć w
wymiarach określonych warunkami lokalnymi, jednak zgodnie z
obowiązującymi przepisami, zachowując proporcje między ich długością i
szerokością.
Oznaczenie pola gry
2. Prowadzenie zawodów bez wyraźnie oznaczonych linii mających
zasadnicze znaczenie dla prawidłowego przebiegu gry jest niedozwolone.
Linie te na polecenie sędziego muszą być poprawione.
3. Szerokość linii bramkowej musi odpowiadać głębokości słupków
bramkowych oraz poprzeczki i być wykreślona w taki sposób, aby
krawędzie linii oraz słupków wzajemnie pokrywały się.
4. Szerokość linii wyznaczających poszczególne pola na polu gry stanowi część składową tych pól.
5. Linia środkowa jest linią neutralną - należy jednocześnie do obu
połów pola gry. Zawodnik znajdujący się na linii środkowej uważany jest
za zawodnika przebywającego na swojej połowie pola gry.
6. Związki krajowe, szczególnie podczas zawodów międzynarodowych powinny: - ograniczyć ilość fotografów wokół pola gry,
- wyznaczyć linię fotografa poza liniami bramkowymi w odległości co
najmniej 2 metrów od chorągiewki rożnej, przez punkt oddalony co
najmniej 6 metrów za słupkami bramkowymi,
- zakazać fotografom przekraczania tych linii,
- zabronić używania sztucznego światła lamp błyskowych. Przebywanie
fotoreporterów podczas zawodów poza linią fotografa dozwolone jest pod
warunkiem uzyskania zgody organizatora zawodów na wykonywanie swoich
czynności. Organizator zawodów powinien jednolicie oznakować
uprawnionych fotoreporterów.
7. Każdy związek krajowy organizujący zawody międzynarodowe zobowiązany
jest do powiadomienia drużyny przeciwnej przed zawodami o miejscu
zawodów i wymiarach pola gry.
Chorągiewki
8. Chorągiewki rożne i środkowe o wymiarach 30 cm x 40 cm powinny być
koloru żółtego względnie innego jasnego. Dopuszcza się stosowanie
chorągiewek rożnych i środkowych o barwach klubowych, jednak takich,
aby były z daleka widoczne.
9. Drzewce chorągiewek o wysokości nie niniejszej niż 1,5 m muszą być
umocowane w podłożu tak, aby poddawały się naporowi zawodników.
10. Sędziemu nie wolno prowadzić zawodów bez chorągiewek rożnych, a
zawodnikom nie wolno ich usuwać lub odchylać. Uszkodzenie chorągiewki
rożnej musi powodować zastąpienie jej inną chorągiewką.
Bramki
11. Słupki bramkowe i poprzeczki mają szerokości i głębokość 10. -12 cm.
12. Słupki bramkowe i poprzeczka o przekroju innym niż okrągły muszą mieć zaokrąglone krawędzie.
13. Siatki bramkowe muszą być sporządzone z materiałów nie zagrażających bezpieczeństwu zawodników.
Weryfikacja pola gry
14. Każde pole gry i jego najbliższe otoczenie przeznaczone do
rozgrywania zawodów musi być zweryfikowane. W pracach komisji
weryfikacyjnej musi z urzędu brać udział przedstawiciel Wydziału
Sędziowskiego. Komisja sporządza protokół weryfikacji w 2
egzemplarzach, z których jeden otrzymuje gospodarz obiektu i ma
obowiązek umieścić go w szatni sędziowskiej na widocznym miejscu.
Przydatność pola gry do zawodów
15. Organizator zawodów ma obowiązek powiadomienia przeciwnika o
terminie i miejscu zawodów, zgodnie z regulaminem danych rozgrywek oraz
przygotowania pola gry zgodnie z Przepisami gry w piłkę nożną.
16. O przydatności pola gry do zawodów rozstrzyga sędzia w dniu
zawodów. Oceniając przydatność pola gry do zawodów, sędzia bierze pod
uwagę stan nawierzchni pola gry, jego niezbędne wyposażenie oraz
oznakowanie. Ocenia również czy stan przygotowanego do zawodów pola gry
nie zagraża bezpieczeństwu uczestników zawodów. Decyzja podjęta przez
sędziego jest ostateczna
17. Jeżeli stan pola gry zagraża bezpieczeństwu zawodników, wyznaczone
na ten czas zawody, zarówno o mistrzostwo jak i towarzyskie, nie mogą
być rozegrane.
18. Jeżeli sędzia uznał pole gry za niezdatne do rozegrania na nim
zawodów ze względów technicznych - uszkodzenie słupka lub poprzeczki
bramki, brak chorągiewki rożnej, niedostateczne oznakowanie pola gry -
to wyznaczone na ten czas zawody o mistrzostwo nie mogą być rozegrane.
Za zgodą zainteresowanych stron mogą być rozegrane jako zawody
towarzyskie. Zgoda ta musi być potwierdzona odpowiednim zapisem w
sprawozdaniu z zawodów, który poświadczają podpisem kapitanowie i
kierownicy drużyn.
19. Rozegranie przedmeczu przed zawodami międzynarodowymi jest
dozwolone jedynie w przypadku uzgodnienia przedstawicieli obu związków
z sędzią spotkania międzynarodowego. Uzgodnienie to powinno mieć
miejsce w dniu spotkania i uwzględniać stan pola gry.
20. Jeżeli stan pola gry, na skutek warunków atmosferycznych,
uniemożliwia prawidłowe przeprowadzenie zawodów głównych - sędzia
wyznaczony do prowadzenia przedmeczu winien zgłosić swoje zastrzeżenia
organizatorowi zawodów. W tym przypadku organizator musi przenieść
przedmecz na inne pole gry lub odwołać go;
21. Jeżeli w czasie zawodów zostanie uszkodzona bramka, chorągiewka
rożna lub linie mające zasadnicze znaczenie dla prawidłowego przebiegu
gry staną się niewidoczne, wówczas sędzia nie kończy zawodów przed
upływem ustalonego czasu gry, lecz określa po konsultacji z
organizatorem zawodów, czas niezbędny dla naprawienia bramki,
dostarczenia właściwej chorągiewki rożnej lub poprawienia linii i czeka
zgodnie z ' ustaleniem na usunięcie usterek, a następnie kontynuuje
grę. Jeżeli organizator zawodów nie spełni tych warunków, zawody o
mistrzostwo należy zakończyć: Sędzia w każdym przypadku winien
wyczerpać wszystkie środki i możliwości pozwalające na doprowadzenie
zawodów do końca.
22. Przeszkody stałe znajdujące się w bezpośrednim sąsiedztwie pola
gry, mogące stanowić zagrożenie bezpieczeństwa zawodników,muiszą być
usunięte albo odpowiednio zabezpieczone przed rozpoczęciem zawodów, o
ile znajdują się bliżej niż 3 m od linii bocznej lub 8 m od linii
bramkowej.
Protesty dotyczące stanu pola gry
23. Protesty dotyczące stanu pola gry mogą być wnoszone do sędziego
jedynie przed rozpoczęciem zawodów. Późniejsze zgłoszenia nie będą
przyjmowane, chyba że dotyczą spraw zaistniałych w czasie trwania
zawodów. Protesty muszą być przez sędziego zbadane, a w przypadkach
uzasadnionych sędzia musi wyznaczyć kapitanowi drużyny gospodarzy czas
na usunięcie ewentualnych usterek.
24. Sędzia musi umieścić w sprawozdaniu z zawodów treść protestu, jak
również wydane zarządzenia - o ile przyczyna protestu nie wygasła.
Organizacja widowisk piłkarskich
25. Organizator zawodów odpowiedzialny jest za utrzymanie porządku i
spokoju publicznego na widowni i obiekcie, na którym rozgrywane są
zawody przed ich rozpoczęciem, w czasie ich trwania jak i po ich
zakończeniu. Organizator zawodów musi zabezpieczyć niezbędną ilość
służb porządkowych odpowiednio oznakowanych. Wykaz porządkowych
powinien być wręczony sędziemu przed rozpoczęciem zawodów.
26. Organizator zawodów musi przygotować dla uczestników zawodów
oddzielne, odpowiednio wyposażone szatnie znajdujące się w pobliżu pola
gry. Przez okres ich użytkowania muszą one pozostawać pod stałym
nadzorem organizatora zawodów.
27. Przejścia dla uczestników zawodów pomiędzy szatnią a polem gry
powinny być odpowiednio zabezpieczone lub wyodrębnione od miejsc
przeznaczonych dla publiczności.
28. Organizator zawodów w bezpośrednim sąsiedztwie pola gry wydziela
specjalne miejsca dla zawodników rezerwowych i osób towarzyszących
drużynom. Ławki dla zawodników rezerwowych muszą być ustawione za
liniami bocznymi pola gry.
29. Organizator zawodów musi zapewnić uczestnikom rozgrywanych zawodów
pomoc medyczną w zakresie określonym przez regulamin danych rozgrywek
przez cały czas ich trwania.
30. Organizator zawodów ma obowiązek zakazać wstępu na obiekt, na
którym rozgrywane są zawody, osobom nietrzeźwym. Osoby zakłócające
porządek, prowokujące do agresji, wznoszące ordynarne okrzyki muszą być
bezzwłocznie usunięte poza obiekt sportowy. Odpowiednie zarządzenia
informujące publiczność muszą być zawarte w regulaminach umieszczonych
w miejscach łatwo dostępnych i widocznych.
31. Zawody piłki nożnej nie mogą odbywać się w żadnym przypadku na
polach gry zamkniętych na mocy decyzji związkowego organu
dyscyplinarnego lub państwowej władzy administracyjnej. Przed każdymi
zawodami sędziowie oraz obserwatorzy PZPN mają obowiązek sprawdzenia
dokumentów zezwalających na przeprowadzenie zawodów piłki nożnej na
danym poili gry.
32. Jeżeli zawody nie odbędą się lub zostaną przerwane przez sędziego i
niedokończone z przyczyn niezależnych od obu drużyn (awaria
oświetlenia, warunki atmosferyczne itp.), to należy rozegrać je w
następnym dniu przy świetle dziennym. Do podjęcia decyzji w sprawie
powtórzenia zawodów upoważniony jest delegat - obserwator PZPN
wyznaczony na dane zawody, natomiast w innym przypadku Wydział Gier
PZPN. Koszty organizacji powtórzonych zawodów, w tym koszty
zakwaterowania sędziów, obserwatora i delegata PZPN oraz ewentualnego
noclegu dla drużyny gości, ponosi gospodarz zawodów.
Artykuł 2
Ocena przydatności i wybór piłek do gry
1. O przydatności piłki do gry rozstrzyga wyłącznie sędzia.
2. Przed rozpoczęciem zawodów sędzia zobowiązany jest dokonać wyboru
pitki i piłek zapasowych oraz sprawdzić ich cechy fizyczne: "wagę,
obwód 7 ciśnienie. Piłki muszą być tak napompowane, aby dobrze odbijały
się od nawierzchni pola gry.
3. Cechy piłek przeznaczonych do gry:
- obwód 68 cm
- 70 cm
- waga 410 g - 450 g
- ciśnienie 0,6 - 1,1 atmosfery
4. Wybrane do gry piłki pozostają pod kontrolą sędziego do końca
zawodów. Przed rozpoczęciem zawodów sędzia - na polu gry - przekazuje
zawodnikom wybraną piłkę do gry, a po zakończeniu każdej części zawodów
zabiera ją ze sobą do szatni. Podobnie sędzia asystent z chorągiewką
czerwoną sprawuje pieczę nad jedną ź piłek zapasowych.
5. Sędzia powinien w każdym przypadku zarządzić wymianę piłki w czasie
trwania zawodów, jeżeli jego zdaniem, wymiana ta ułatwi zawodnikom grę,
a widzom jej obserwację.
6. W czasie zawodów piłka może być zmieniona tylko za zgoda sędziego.
7. Na zawody rozgrywane podczas deszczu lub na rozmokłym polu gry,
organizator zawodów powinien dostarczyć do gry piłkę wykonaną ze skóry
impregnowanej lub tworzywa nie przepuszczającego wodę
8. Impregnowanie powłoki piłki, a także przystosowanie jej do gry przy
sztucznym świetle, jest dozwolone pod warunkiem, że w wyniku tych
zabiegów powierzchnia piłki nie ulegnie zmianie.
Wymiana piłki niezdatnej do gry
9. Jeżeli podczas zawodów piłka oraz piłki zapasowe staną się niezdatne
do gry względnie zabraknie piłki do kontynuowania gry - sędzia nie
kończy zawodów przed upływem ustalonego czasu gry, lecz wyznacza 10
minutowy okres na dostarczenie piłki zdatnej do gry. Niedostarczenie
przez organizatora zawodów zdatnej do gry piłki w wyznaczonym czasie
zobowiązuje sędziego do zakończenia zawodów po upływie 10 minuty licząc
od chwili wydania polecenia.
Obowiązki organizatora zawodów
10. Organizator zawodów zobowiązany jest przygotować taką ilość piłek do gry, jaka będzie niezbędna do przeprowadzenia zawodów.
11. Podczas zawodów rozgrywanych o mistrzostwo I, El i III ligi,
organizator zobowiązany regulaminem rozgrywek do zapewnienia
odpowiedniej ilości chłopców do podawania piłek. Musi on pouczyć ich o
konieczności szybkiego dostarczania piłki zawodnikom. Nie wywiązywanie
się chłopców do podawania piłek z tych obowiązków musi być odnotowane
przez sędziego w sprawozdaniu z zawodów. Okręgowe Związki Piłki Nożnej
zobowiązane są do określenia zawodów mistrzowskich, w czasie'których
organizator może być zwolniony od.tego wymogu.
12. Celem wyeliminowania tendencji do marnowania czasu gry,
organizator, zawodów zobowiązany jest zabezpieczyć dodatkowe piłki,
które winny być rozmieszczone wokół pola gry (poza nim). Zaleca się,
aby do dyspozycji było co najmniej 6 piłek, po dwie z nich znajdowały
się .przy każdej linii bocznej i po jednej za każdą linią bramkową.
Zasady korzystania z większej ilości piłek:
- wszystkie piłki pozostają pod kontrolą sędziego,
- jedna piłka zostaje zarezerwowana dla sędziego,
- dwie piłki są przeznaczone dla czwartego sędziego - po jednej piłce
należy przekazać każdemu z sześciu chłopców do podawania piłek, którzy
winni być poinstruowani,
- w każdej chwili, gdy piłka wyjdzie z gry, chłopiec, który jest
najbliżej zawodnika oczekującego na powrót piłki, winien rzucić swoją
piłkę do tego zawodnika,
- chłopcy do podawania piłek winny być skoncentrowane na zawodach, aby
nie rzucać piłki do zawodnika zbyt szybko, celem uniknięcia sytuacji, w
której dwie piłki będą równocześnie na polu gry,
- chłopcy do podawania piłek muszą odzyskać piłkę, która wyszła z gry,
- chłopcy do podawania piłek muszą pozostać poza tablicami reklamowymi i nie mogą ograniczać widoczności publiczności,
- chłopcy do podawania piłek nie mogą rzucić piłki do gry, gdy piłka
meczowa znalazła się pomiędzy linia boczną i tablicami reklamowymi;
mogą rzucić tylko piłkę do najbliższego zawodnika nie wychodząc przed
tablice reklamowe,
- we wszystkich czterech narożnikach należy pozostawić odpowiednia
przestrzeń w celu umożliwienia chłopcom do podawania piłek odzyskanie
piłek, ułatwienia w poruszaniu się i dla swobodniejszego wykonania
rzutu z rogu,
- celem uniknięcia zamieszania chłopcy do podawania piłek winny nosić
koszulki sportowe tego samego koloru lecz różnego od kolorów noszonych
przez obie drużyny na polu gry.
Zagrywanie piłką w pobliżu pola gry
13. Zabrania się zawodnikom rezerwowym i chłopcom do podawania piłek
zagrywania przez nich piłką poza liniami bramkowymi lub bocznymi w
czasie trwania zawodów. Obowiązkiem sędziego jest niedopuszczenie do
tego rodzaju postępowania.
Artykuł 3
Zawodnicy
1. Do sprawozdania z zawodów dopuszcza się wpisanie maksimum siedmiu
zawodników rezerwowych.
2. Zawodnik nie posiadający aktualnie ważnej karty zdrowia nie może zostać dopuszczony do wzięcia udziału w zawodach.
Kapitan drużyny
3. Każda drużyna musi mieć kapitana. Prawo zwracania się do sędziego w
sposób taktowny, w sprawach dotyczących zawodów, przysługuje wyłącznie
kapitanowi drużyny i tylko w czasie przerwy w grze. Na ewentualne
pytanie kapitana drużyny sędzia udziela zwięzłej i jednoznacznej
odpowiedzi - nie dopuszczając do polemiki.
Sprawozdanie z zawodów
4. Przed rozpoczęciem każdych zawodów kierownicy drużyn wpisują
czytelnie do sprawozdania z zawodów imiona i nazwiska zawodników oraz
zawodników rezerwowych. Każdy zawodnik zobowiązany jest złożyć podpis
obok swojego nazwiska umieszczonego w sprawozdaniu z zawodów. Nazwiska
kapitanów drużyn muszą być podkreślone. Do wzięcia udziału w zawodach
uprawnieni są jedynie zawodnicy i zawodnicy rezerwowi, których
personalia zostały podane sędziemu przed rozpoczęciem zawodów
5. Kapitan i kierownik każdej drużyny, czytelnie podpisują wypełnione w
sprawozdaniu z zawodów składy drużyn, poświadczając w ten sposób
uprawnienia do udziału w zawodach zgłoszonych przez nich zawodników i
zawodników rezerwowych. Sprawozdanie z zawodów z wypełnionymi składami
drużyn sędzia musi otrzymać przed ich rozpoczęciem.
6. Przed rozpoczęciem zawodów kapitanowi drużyny przysługuje prawo do
zmiany składu drużyny, o ile zawiadomi o tym sędziego. Wykreśla on imię
i nazwisko już wpisanego zawodnika i odnotowuje imię i nazwisko
zgłoszonego.
Niekompletny skład drużyny
7. Drużyna rozpoczynająca zawody w niekompletnym składzie - licząca
mniej niż jedenastu zawodników - może w ciągu całego okresu trwania
zawodów uzupełnić swój skład. O uzupełnianiu podstawowego składu
drużyny sędzia musi zostać powiadomiony przez jej kapitana. Jeżeli imię
i nazwisko wchodzącego do gry zawodnika nie było wpisane do
sprawozdania z zawodów, to sędzia obowiązany jest uzupełnić je i po
dopełnieniu tej formalności dopuścić zawodnika do gry.
Wejście i opuszczenie pola gry przez zawodnika
8. Drużyny zobowiązane są do stawienia się na polu gry w takim czasie,
aby sędzia mógł (po sprawdzeniu ubioru i przeprowadzeniu losowania)
punktualnie o wyznaczonej godzinie rozpocząć zawody. Taki sam obowiązek
musi być przestrzegany przez drużyny po zakończeniu przerwy między
pierwszą i drugą połową zawodów, a także ewentualnych dogrywek.
9. Zawodnik, który - w czasie gry - wyjdzie poza linię pola gry i
zatrzyma się tuż przy niej celem doraźnej poprawy ubioru, może wrócić
na pole gry bez obowiązku zgłaszania się u sędziego.
10. Jeżeli zawodnik, biorący udział w akcji znajdzie się przejściowo
poza polem gry, to musi on bezzwłocznie powrócić na nie bez
konieczności uzyskania zgody sędziego.
11. Zawodnik od momentu otrzymania od sędziego zgody na opuszczenie
pola gry, do czasu jego opuszczenia, nie może brać udziału w grze.
Jeżeli zawodnik, zanim opuści pole gry, bierze czynny udział w grze, to
zostanie napomniany za niesportow& zachowanie - zobaczy żóhą
kartkę.
12. Zawodnik, który opuścił pole gry za zgodą sędziego, może powrócić na nie jedynie za jego zgodą.
13. Kontuzjowany zawodnik, nie może powrócić na pole gry w tej samej przerwie w grze, w której je opuścił.
14. Jeżeli zawodnik zamierza z powrotem wejść na pole gry w czasie gry
i zostanie powstrzymany przez sędziego odpowiednim gestem, a mimo to
wejdzie na pole gry, sędzia musi przerwać grę, udzielić winnemu
zawodnikowi napomnienia (żółta kartka) za niewłaściwe zachowanie i
zarządzić rzut wolny pośredni przeciwko jego drużynie z miejsca, gdzie
znajdowała się piłka w chwili przerwania gry.
15. Zawodnik, którego wejście na pole gry wymaga zgody sędziego, powinien:
- zwrócić na siebie uwagę sędziego spoza linii ograniczającej pole gry,
- czekać do czasu otrzymania od sędziego przyzwalającego znaku. Sędzia
nie musi czekać do czasu najbliższej przerwy w grze - tylko jemu
przysługuje prawo ustalenia momentu, w którym gestem wyraża swoją zgodę
na wejście zawodnika na pole gry.
16. Zawodnik, który wchodzi na pole gry lub rozmyślnie je opuszcza, nie
uzyskawszy uprzednio wymaganej zgody sędziego, zachowuje się
niewłaściwie i zostanie napomniany - zobaczy żółtą kartkę. Jeżeli gra
została przerwana przez sędziego w celu udzielenia zawodnikowi
napomnienia (żółta kartka) - to zostanie wznowiona rzutem wolnym
pośrednim, który wykona zawodnik drużyny przeciwnej z miejsca, gdzie
znajdowała się piłka w chwili przerwania gry.
Wymiana zawodnika
17. Regulamin każdych rozgrywek określa maksymalną ilość wymian
zawodników, do której uprawniona jest drużyna podczas trwania zawodów.
18. Wymiana zawodników musi być przeprowadzoną, wyłącznie w czasie
przerwy w grze, z zachowaniem porządku i mieć następujący przebieg:
- kierownik drużyny wręcza wyznaczonemu sędziemu asystentowi (z
chorągiewką czerwoną) kartkę wymiany zawodnika, która zawiera:
nazwisko, imię i numer zawodnika wprowadzanego do gry oraz te same dane
zawodnika opuszczającego pole gry, minutę dokonanej wymiany i nazwę
drużyny, której ta wymiana dotyczy,
- zawodnik rezerwowy - wchodzący do gry - oczekuje przy linii środkowej
na pozwolenie sędziego na wejścia na pole gry, po uprzednim opuszczeniu
go przez schodzącego współpartnera,
- do oczekującego zawodnika rezerwowego nie ma prawa podchodzić trener,
asystent trenera, lekarz ani też masażysta - pozostaje z.nim tylko
kierownik drużyny,
- sędziowie powinni przyspieszyć procedurę wymiany zawodników tak, aby nie tracić niepotrzebnie czasu trwania zawodów.
19. W zawodach prowadzonych z udziałem klubowych sędziów asystentów
wymiana zawodnika na zawodnika rezerwowego następuje na wniosek
kapitana drużyny. Obowiązki sędziego asystenta w zakresie wymiany
zawodnika przejmuje sędzia. Ustne zgłoszenie wymiany przez kapitana
drużyny zobowiązuje sędziego do odnotowania odpowiednich danych.
20. Jeżeli podczas przerwy między częściami zawodów dokonana została w
drużynie wymiana zawodnika lub zawodników, wówczas kapitan drużyny musi
zawiadomić o tym sędziego przed wznowieniem gry. Niedopełnienie tego
obowiązku przez kapitana drużyny nie stanowi o braku ważności każdej
dokonanej wymiany - wymianę zawodnika uważa się za dokonaną. Kapitan
tej drużyny zostanie ukarany napomnieniem - zobaczy żółtą kartkę - w
czasie najbliższej przerwy w grze.
Zawodnicy rezerwowi
21. Na ławce dla zawodników rezerwowych, poza siedmioma zawodnikami
rezerwowymi wpisanymi do sprawozdania z zawodów, może przebywać
maksimum pięć osób, a mianowicie: trener, asystent trenera, kierownik
drużyny, lekarz i masażysta. Nazwiska tych osób winny być wpisane na
dodatkowym załączniku do sprawozdania s, zawodów - przed zawodami.
22. Zawodnicy rezerwowi nie są upoważnieni do udzielania jakichkolwiek wskazówek zawodnikom.
23. Sędzia nie ma prawa udzielania kar indywidualnych osobom
towarzyszącym drużynom, uprawnionym do zajmowania miejsc na ławce dla
zawodników rezerwowych lub przebywających w strefie technicznej.
24. Zawodnik rezerwowy może rozgrzewać się za liniami bocznymi pola gry
nie wpływając swoją osobą na przebieg gry i komfort pracy sędziów (nie
może również przebywać po przeciwnej stronie sędziego asystenta).
Zawodnik rezerwowy podczas rozgrzewki nosi ubiór, którego kolor
odróżnia go od ubioru zawodników obu drużyn.
25. Zabrania się zawodnikom rezerwowym przebywania podczas trwania zawodów poza liniami bramkowymi pola gry.
26. Jeżeli zawodnik rezerwowy, nie meldując się uprzednio sędziemu,
wejdzie na pole gry i zagra piłkę ręką na własnym polu karnym lub w
innej części pola gry, względnie dokona przekroczenia przepisów gry z
Artykułu 12 zawartych w części "Rzut wolny bezpośredni", sędzia winien
przerwać grę i po wykluczeniu z gry zawodnika rezerwowego wznowić ją
rzutem sędziowskim z miejsca, gdzie znajdowała się piłka w chwili
przerwania gry. Rzut karny, względnie rzut wolny bezpośredni w tym
przypadku nie może być zastosowany. Jeżeli przewinienie zostało
dokonane przez zawodnika rezerwowego, którego drużyna grała w
niekompletnym składzie, to na miejsce wykluczonego zawodnika nie może
być wprowadzony do gry inny zawodnik rezerwowy.
27. W czasie zawodów, przed ich rozpoczęciem, jak również po ich
zakończeniu, zawodnicy, trenerzy i inne osoby towarzyszące drużynie,
zobowiązani są do przestrzegania zasad sportowego zachowania oraz do
odnoszenia się z należytym szacunkiem do wszystkich uczestników
zawodów, a szczególnie do zawodników, trenerów i działaczy przeciwnej
drużyny, sędziów oraz publiczności. Zawodnicy i zawodnicy rezerwowi
wykluczeni z gry (czerwona kartka)
28. Zawodnik lub zawodnik rezerwowy wykluczony z gry (czerwona kartka)
nie ma prawa zajmować miejsca na ławce dla zawodników rezerwowych i w
najbliższym otoczeniu pola gry, niezależnie od tego w jakim ubiorze
znajduje się.
Artykuł 4
1. Każdy zawodnik musi nosić swój ubiór we właściwy sposób. Koszulki
zawodników mają być wpuszczone w spodenki, a skarpety mają być
podciągnięte do kolan.
2. Sędzia nie ma prawa dopuścić do gry zawodnika, który nie ma pod
skarpetami ochraniaczy goleni. Ochraniacze goleni muszą być całkowicie
zakryte przez skarpety zawodnika.
3. Zawodnicy muszą mieć koszulki wpuszczone w spodenki. Jakiekolwiek
zdejmowanie, podciąganie, czy wypuszczanie koszuli ze spodenek jest
niedozwolone, nawet jeżeli zawodnik ma jeszcze na sobie drugą
identyczną koszulkę. Takie postępowanie zawodników uznaje się za
niesportowe i podlega karze napomnienia (żółta kartka).
4. Zawodnicy powinni mieć koszulki z numerami na plecach: bramkarz nr
l, pozostali zawodnicy od numeru 2 do numeru 11, zawodnicy rezerwowi od
numeru 12 wzwyż. Dopuszcza się w zawodach szczebla centralnego
przydzielenie zawodnikom stałych numerów na strojach dla 18
podstawowych zawodników oraz koszulek z wpisanymi na nich własnymi
nazwiskami. Numery o wysokości co najmniej 30 cm powinny być wykonane w
kolorze kontrastującym wyraźnie z kolorem koszulek tak, by mogły być z
daleka widoczne. Wpisanie imion oraz nazwisk zawodników i zawodników
rezerwowych do sprawozdania z zawodów winno być dokonane zgodnie z
numeracją koszulek zawodników. Prawidłowość tego stwierdzają podpisami
kapitan i kierownik drużyny, względnie trener drużyny w sprawozdaniu z
zawodów.
5. Zezwala się zawodnikom używać ochraniaczy kolan i łokci, bramkarzom
- czapek, z zastrzeżeniem, że ochraniacze te nie mogą zawierać żadnych
części metalowych.
6. Zezwala się zawodnikom nosić kolarki lub tak zwane spodenki
mięśniowe widoczne spod spodenek, sięgające maksimum do kolan. Powinny
one być w tym samym kolorze co spodenki zawodnika, który je nosi.
Jeżeli drużyna nosi wielokolorowe spodenki, wówczas kolarki muszą być
tego samego koloru, co przeważający kolor spodenek. Jeżeli noszone są
ocieplające spodenki, to muszą one być takiego samego koloru, co główny
kolor spodenek.
7. Za używanie przez zawodników prawidłowego ubioru czyni się
odpowiedzialnym kapitana, kierownika drużyny i trenera prowadzącego
drużynę. Kolory kostiumów zawodników
8. Jeżeli zawodnicy mają przystąpić do zawodów w ubiorach tego samego
lub podobnego koloru, drużyna gospodarzy ma obowiązek - na polecenie
sędziego - zmienić ubiór.
9. Jeżeli kolor koszulki bramkarza nie kontrastuje z kolorami koszulek
zawodników drużyn - zmiany koszulki musi dokonać bramkarz. Kontrola
ubioru zawodników
10. Sędzia musi sprawdzić czy zawodnicy posiadają zgodny z przepisami
gry ubiór - w szczególności obuwie - przed rozpoczęciem zawodów, przed
drugą połową zawodów, dogrywką i w innym czasie kiedy taka potrzeba
zachodzi. Kontrola ubioru przed rozpoczęciem zawodów, jak i przed ich
drugą połową, winna odbywać się na drodze zawodników wchodzących
bezpośrednio na pole gry, w miejscu możliwie najmniej widocznym dla
publiczności, tuż przed wejściem na pole gry.
11. Czas gry stracony na sprawdzanie ubioru zawodników należy doliczyć
do czasu gry tej części zawodów, w której wystąpiła przerwa dla
kontroli ich ubioru.
Niedopuszczenie zawodnika do gry
12. Jeżeli sędzia stwierdzi, że zawodnik ma na sobie przedmioty, które
w myśl przepisów gry są niedozwolone lub mogą stworzyć
niebezpieczeństwo dla innych zawodników lub niego samego, to powinien
nakazać ich usunięcie. Niewykonanie zarządzenia sędziego powoduje
niedopuszczenie zawodnika do gry.
13. Zawodnik, który nie został dopuszczony do wzięcia udziału w
zawodach za naruszenie przepisów gry Artykułu 4'winien po usunięciu
usterek zgłosić się do sędziego w czasie przerwy w grze, w pobliżu
linii środkowej pola gry. Nie może on wejść na pole gry dopóki sędzia
nie upewni się, że ubiór zawodnika nie wykracza nadal przeciwko
przepisom gry tego artykułu.
Artykuł 5
Uprawnienia i zadania sędziów
1. Do prowadzenia zawodów uprawniony jest sędzia lub sędzia wyznaczony przez Wydział Sędziowski.
2. Każdy sędzia zobowiązany jest do prowadzenia zawodów obiektywnie, na
najwyższym poziomie fachowym, z bezwzględnym przestrzeganiem etyki
sportowej, sumiennie i obiektywnie, zgodnie z duchem Przepisów gry w
piłkę nożną.
3. Sędziowie nie są upoważnieni do publicznego wypowiadania się w
sprawach dotyczących przebiegu zawodów prowadzonych przez nich jak i
przez innych sędziów.
Władza sędziego
4. Władza sędziego nadana mu przez przepisy gry rozpoczyna się z chwilą
przystąpienia do pełnienia swoich obowiązków w miejscu rozgrywania
zawodów, do czasu zakończenia wszystkich czynności związanych z
prowadzeniem zawodów (utrata kontaktu wzrokowego z zawodnikami po
zakończeniu zawodów). Od tej chwili sędzia również traci prawo do
egzekwowania uprawnień.
5. Egzekwowanie uprawnień nadanych sędziemu przez przepisy gry
rozpoczyna się z chwilą jego wejścia na obiekt, gdzie będą rozegrane
zawody.
6. Wszelkie incydenty zaistniałe po utracie prawa do egzekwowania
uprawnień przez sędziego, muszą zostać opisane w sprawozdaniu z
zawodów.
Sędzia na polu gry
7. Sędzia powinien poruszać się na polu gry w taki sposób i zajmować
takie pozycje, aby nie przeszkadzać zawodnikom w grze, nie wpływać na
przebieg akcji i utrzymywać kontakt wzrokowy z sędziami asystentami.
8. Kontakt piłki z sędzią w czasie trwania gry nie powoduje przerwania
gry. Piłka jest nadal w grze, a zawodnicy winni ją kontynuować.
Decyzje sędziego
9. Jeżeli sędzia po przerwaniu gry zorientuje się, że popełnił błąd
może go naprawić, zmieniając wydaną decyzję - zawsze jednak przed
wznowieniem gry. W takich przypadkach zobowiązany jest grę wznowić: o
rzutem sędziowskim, jeżeli przerwanie gry było niezasadne, o rzutem,
wynikającym ze zmienionego rozstrzygnięcia, jeżeli miało miejsce
naruszenie przepisów gry.
10. Jeżeli sędzia nie przerywa gry, kiedy drużyna, przeciwko której
popełniono przewinienie, odnosi korzyść z takiego rozstrzygnięcia, to
musi on zasygnalizować stosowaną korzyść.
11. Zabrania się sędziemu sygnalizowania rzekomej korzyści, której nie
mógł zastosować, ponieważ przy piłce znajdował się już zawodnik, który
zawinił. Sygnalizacja "grać dalej - korzyść" może mieć miejsce tylko
wtedy, gdy poszkodowany zawodnik pozostaje przy piłce lub przekazał
piłkę współpartnerowi.
12. Wszelka wizualna sygnalizacja sędziego musi być zgodna z ustaleniami FIFA w tym zakresie.
13. Jeżeli sędzia zastosuje korzyść, a spodziewana korzyść nie zostanie
w tym czasie zrealizowana - sędzia winien ukarać zawodnika za pierwotne
przewinienie. Daje to sędziemu możliwość wyczekania, aby mógł
stwierdzić, jak rozwinie się korzystna sytuacja i jeśli korzyść nie
zostanie zrealizowana po upływie krótkiego czasu (2-3 sekund), sędzia
winien bezzwłocznie przerwać grę i ukarać zawodnika za pierwotne
przewinienie zakładając, że piłka jest wciąż w grze. Jeżeli w czasie, w
którym sędzia wyczekuje na rozwój spodziewanej korzyści, zostanie
popełnione kolejne przewinienie przez zawodnika tej samej drużyny,
wówczas sędzia musi ukarać zawodnika za przewinienie cięższe. Sędzia
zastosuje również wobec wykraczającego-zawodnika stosowną, karę
indywidualną - napomnienie (żółta kartka) lub wykluczenie z gry
(czerwona kartka).
14. Przepisy gry maja stworzyć takie warunki, aby gra była prowadzona z
możliwie nielicznymi przerwami, a obowiązkiem sędziego jest karać tylko
świadome przewinienia. Stałe odgwizdywanie wątpliwych i nieistotnych
naruszeń przepisów wytwarza wśród zawodników zły nastrój i
rozdrażnienie, a widzom psuje przyjemność.
15. Sędzia winien dawać sygnał gwizdkiem do wznowienia gry po każdorazowym jej przerwaniu, jeżeli wymagają tego przepisy.
Obowiązki sędziego przed zawodami
16. Każdy sędzia i sędziowie asystenci, wyznaczeni do prowadzenia
zawodów przez Wydział Sędziowski, zobowiązany jest do przybycia na
miejsce rozgrywania zawodów, co najmniej 30 minut (na zawodach szczebla
centralnego co najmniej 2 godziny) przed ich rozpoczęciem w celu: -
sprawdzenia czy pole gry nadaje się do przeprowadzenia zawodów,
- odebrania sprawozdania z zawodów z wypełnionymi składami drużyn ,
- sprawdzenia kart zdrowia zawodników,
- dokonania oceny przydatności i wyboru piłek do gry,
- przyjęcia ewentualnych protestów od kapitanów drużyn,
- omówienia zasad prowadzenia zawodów z sędziami asystentami,
- kontroli ubioru zawodników przed wejściem na pole gry.
17. Sędzia ma obowiązek w sposób widoczny sygnalizować zawodnikom i
publiczności tuz przed zakończeniem każdej połowy zawodów (względnie
dogrywki) ilość czasu (minut) doliczonego na skutek nienormalnych
przerw w grze.
18. Kontrola pola gry przez sędziego pod względem jego przydatności do gry - w danych zawodach - polega na sprawdzeniu czy:
- słupki i poprzeczki bramkowe odpowiadają wymogom przepisów gry,
- siatki bramkowe sporządzone są z materiałów nie zagrażających
bezpieczeństwu zawodników i są dokładnie przymocowane do bramek i
podłoża,
- wszystkie linie oznakowania pola gry są wyraźne,
- są 4 chorągiewki rożne - zgodnie z przepisami gry,
- wszystkie przeszkody stałe, jak słupy, ławki, rowy itp, mogące
stwarzać niebezpieczeństwo dla uczestników zawodów, znajdują się w
odpowiedniej odległości od linii bocznych (3 m) i linii bramkowych (8
m) lub są odpowiednio zabezpieczone,
- są odpowiednie zabezpieczenia przed wtargnięciem publiczności na pole
gry. Oceniając przydatność pola gry do zawodów sędzia winien wziąć pod
uwagę przede wszystkim to,, czy jego stan nie zagraża bezpieczeństwu
uczestników zawodów. Odpowiedzialność za wyznaczenie pola gry - zgodnie
z parametrami zawartymi w protokole weryfikacji tego pola gry -
spoczywa na organizatorze zawodów.
Pomoc sędziów asystentów
19. Sędziowie asystenci są pomocnikami sędziego. Sędzia nie może
uwzględnić sygnalizacji sędziego asystenta, jeżeli zaistniałe zdarzenie
z zajmowanego przez siebie miejsca na polu gry sam mógł lepiej ocenić.
20. Obowiązkiem sędziego jest respektowanie wskazań i oświadczeń
wyznaczonego związkowego sędziego asystenta dotyczących zdarzeń,
których sam nie mógł zobaczyć.
21. Sędzia nie uwzględni sygnalizacji sędziego asystenta, jeżeli jest
przekonany, że sygnalizowane przewinienie nie wymaga przerwania gry lub
jej przerwanie przyniosłoby korzyść drużynie, która zawiniła. Fakt
nieuwzględnienia sygnalizacji powinien być znakiem umownym - gestem -
przekazany sędziemu asystentowi.
22. Jeżeli sędzia ma wątpliwości powinien porozumieć się z wyznaczonym
sędzią asystentem i zasięgnąć jego opinii, przed wydaniem
rozstrzygnięcia, zawsze jednak przed wznowieniem gry. Przyjmowanie
informacji od sędziego asystenta po wydaniu decyzji jest niewskazane, a
po wznowieniu gry - niedopuszczalne.
Sprawozdanie z zawodów
23. Po każdych zawodach sędzia jest zobowiązany do wypełnienia
sprawozdania z zawodów ściśle według wymogów organizatora rozgrywek i
Wydziału Sędziowskiego. W szczególności musi podać:
- imiona i nazwiska sędziów,
- rodzaj zawodów,
- datę, godzinę i miejsce rozegrania zawodów,
- nazwy drużyn uczestniczących w zawodach,
- wynik końcowy zawodów - cyframi i słownie - oraz wynik do przerwy,
- nazwę drużyny, która została zwycięzcą lub określenie "remis",
- stan atmosferyczny, stan pola gry, porządek przed, podczas i po zawodach,
- dokonane wymiany zawodników, wpisując nazwiska i imiona oraz numery
zawodników, nazwę drużyny i minutę, w której dokonano każdej wymiany,
- kary indywidualne - napomnienia (żółta kartka) i wykluczenia z gry
(czerwona kartka) - nałożone na zawodników i zawodników rezerwowych,
podając minutę nałożenia kary, numer, imię i nazwisko ukaranego
zawodnika oraz szczegółowy opis przebiegu zdarzenia lub zdarzeń, które
stanowiły podstawę do podjęcia przez sędziego decyzji o udzieleniu
zawodnikowi kary indywidualnej - stwierdzenie faktu sprawdzenia kart
zdrowia i ubioru zawodników - ocenę zachowania się publiczności i osób
towarzyszących drużynom Sprawozdanie powinno być wypełnione w sposób
czytelny, rzeczowy i zwięzły. Opis powinien dotyczyć przypadków, które
miały negatywny wpływ na zachowanie dyscypliny i porządku oraz
nieszczęśliwych wypadków, kontuzji. Sprawozdanie musi być wysłane
listem poleconym w ciągu 24 godzin po zakończeniu zawodów lub w tym
terminie osobiście złożone we właściwym Wydziale Sędziowskim.
24. Sędziowie I i II ligi zobowiązani są poinformować kierownika
drużyny gospodarzy o ewentualnych uwagach dotyczących niewłaściwego
zabezpieczenia porządku na zawodach, jeżeli te uwagi zostaną zapisane
przez sędziego w sprawozdaniu z zawodów. Informacja taka musi być
poparta wpisem w załączniku do sprawozdania z zawodów (w 3
egzemplarzach), który zawiera także zapis o karach indywidualnych i
osobach znajdujących się w czasie zawodów na ławkach dla zawodników
rezerwowych. Załącznik podpisują: sędzia zawodów oraz kierownicy
drużyn- Kopie pozostają do dyspozycji kierowników drużyn, a oryginał
załącznika sędzia dołącza do sprawozdania z zawodów. Analogiczne
załączniki do sprawozdania z zawodów może wprowadzić każdy OZPN w
organizowanych przez siebie rozgrywkach.
Protesty
25. Kapitanom drużyn przysługuje prawo zgłoszenia sędziemu protestów, dotyczących jedynie;
- niewłaściwego stanu, oznaczenia i wyposażenia pola gry,
- spóźnionego podania do wiadomości terminu i miejsca rozgrywania zawodów,
- opóźnionego przybycia na miejsce rozgrywania-zawodów drużyny przeciwnika,
- prawidłowości wypełnienia i czasu dostarczenia sprawozdania z zawodów,
- tożsamości zawodnika - najpóźniej do zakończenia zawodów.
26. Sprawdzenia tożsamości zawodnikówsędzia może dokonać-przed
zawodami, Wczasie przerwy między częściami gry lub po zawodach, zawsze
jednak w obecności kapitanów obu drużyn. Konieczność sprawdzenia
tożsamości zawodników po zakończeniu zawodów zobowiązuje kapitanów i
kierowników drużyn do zatrzymania wszystkich zawodników, którzy
uczestniczyli w grze do pełnej dyspozycji sędziego we wskazanym przez
niego miejscu.
27. Protesty muszą być zbadane przez sędziego, a w przypadkach
uzasadnionyc.h, sędzia musi wyznaczyć kapitanowi drużyny gospodarzy
czas na usunięcie usterek.
28. Jeżeli przyczyna, dla której złożono protest nie wygasła lub
zaproponowane działania dla rozwiązania sporu nie satysfakcjonują
strony wnoszącej protest, to sędzia must-umieścić w sprawozdaniu z
zawodów treść protestu jak również wydane zarządzenia. Wpisany do
sprawozdania z zawodów protest musi być podpisany przez zgłaszających -
kapitana oraz kierownika drużyny.
29. Okoliczność składania protestów usprawiedliwia ewentualne opóźnienie rozpoczęcia gry każdej części zawodów.
Nieprzybycie sędziów na zawody, niedyspozycja sędziego
30. Jeżeli z wyznaczonej przez Wydział Sędziowski trójki sędziów nie
stawi się sędzia, jego funkcję przejmuje wyznaczony przez Wydział
Sędziowski sędzia asystent.
31. Jeżeli wyznaczeni do prowadzenia zawodów sędziowie z jakichkolwiek
powodów będą nieobecni, kapitan drużyny gospodarzy musi co najmniej 5
minut przed wyznaczoną godziną rozpoczęcia zawodów zawiadomić o tym
kapitana drużyny gości, wzywając go do przedstawienia kandydata do
prowadzenia zawodów. Kapitanowie obu drużyn uzgadniają między sobą
wybór jednego z kandydatów na sędziego. Jeżeli jeden z kandydatów jest
sędzią związkowym, przysługuje mu prawo prowadzenia zawodów. Jeżeli
zaproponowani kandydaci nie są sędziami związkowymi, to o wyborze
sędziego decyduje losowanie, przeprowadzone w obecności kapitanówobu
drużyn. Za dostarczenie prawidłowo sporządzonego sprawozdania z zawodów
odpowiedzialny jest organizator zawodów.
32. Sędzia, który rozpoczął zawody powinien je doprowadzić do końca.
Wyjątek stanowi jedynie przypadek nagłej niedyspozycji sędziego,
uniemożliwiającej mu dalsze prowadzenie zawodów. Funkcję sędziego
przejmie wówczas czwarty sędzia, jeżeli jest wyznaczony lub jeden z
wyznaczonych sędziów asystentów. Nieobecność wyznaczonych sędziów
asystentów zobowiązuje kapitanów drużyn do wyboru kandydata, który
poprowadzi zawody do końca.
33. Prowadzenie zawodów z jednym sędzią asystentem lub bez nich jest niedozwolone.
Wstrzymanie gry
34. W razie wstrzymania gry z powodu przejściowych zaburzeń
atmosferycznych, sędzia zarządza zejście drużyn z pola gry do szatni.
Powrót na pole gry nastąpi z chwilą zaistnienia dogodnych warunków
atmosferycznych - na sygnał gwizdkiem sędziego.
35. Jeżeli zawody rozgrywane są przy świetle elektrycznym i nastąpi
awaria oświetlenia, to sędzia, przerwaną z tego powodu grę, wznowi po
usunięciu awarii. W przypadku braku możliwości zlikwidowania awarii, w
czasie określonym przez sędziego na podstawie informacji uzyskanej od
organizatora zawodów, sędzia kończy zawody, opisując szczegółowo ten
fakt w sprawozdaniu z zawodów. Zakończenie zawodów przed upływem
ustalonego czasu gry
36. Sędzia zobowiązany jest do zakończenia zawodów przed upływem ustalonego czasu gry, jeżeli:
- jedna z drużyn zostanie zdekompletowana,
- jedna z drużyn samowolnie zejdzie z pola gry,
- jeden z sędziów zostanie czynnie znieważony, a dalsze prowadzenie zawodów zagraża bezpieczeństwu któregokolwiek z sędziów,
- zawodnik wykluczony z gry (czerwona kartka) odmówi opuszczenia pola gry i nie opuści go w ciągu 2 minut od wydania decyzji,
- wymiana niezdatnej do gry piłki nie nastąpi w ciągu 10 minut,
- wyczerpane zostaną wszystkie możliwości zastąpienia uszkodzonego
elementu obowiązkowego wyposażenia pola gry (bramką, chorągiewka rożna),
- podczas zawodów publiczność wtargnie na pole gry i nie zostanie usunięta w ciągu 5 minut,
- publiczność ponownie wtargnie na pole gry,
- zachowanie publiczności zagraża bezpieczeństwu publicznemu, a brak jest dostatecznej ilości służb porządkowych,
- pole gry stanie się niezdatne do gry,
- zapadną ciemności uniemożliwiające kontynuowanie gry. Zanim sędzia
zarządzi przedwczesne zakończenie zawodów, winien wyczerpać wszystkie
środki i możliwości, pozwalające doprowadzić zawody do końca.
37. Wznowienie i kontynuowanie zawodów zakończonych przed upływem
ustalonego czasu gry z wyżej wymienionych powodów jest niedopuszczalne.
W przypadku takiej sytuacji zawodnicy obu drużyn zobowiązani są do
bezzwłocznego zgromadzenia się na środku pola gry i opuszczenia go
jednocześnie z sędziami, na wyraźne zarządzenie sędziego. Przyczynę
oraz minutę przedwczesnego zakończenia zawodów sędzia szczegółowo
opisuje w sprawozdaniu z zawodów.
38. Jeżeli zawody zostały zakończone przed upływem ustalonego czasu
gry, to nie upoważnia to go do rozstrzygnięcia czy jedna lub druga
drużyna podlega dyskwalifikacji lub czy ma być uznana za przegrywającą
zawody. Sędzia musi przesłać wyczerpujące sprawozdanie z zawodów do
odpowiednich władz, które są jedynie uprawnione do podjęcia decyzji w
tej sprawie.
Bezpieczeństwo sędziów
39. Czynne znieważenie sędziego dokonane przez uczestnika zawodów przed
rozpoczęciem zawodów zobowiązuje sędziego do odmowy prowadzenia zawodów.
40. Jeżeli jakiekolwiek niebezpieczeństwo zagraża sędziom i drużynie
gości, drużyna gospodarzy oraz organizator zawodów zobowiązani są
zapewnić im wystarczającą ochronę. Jeżeli niebezpieczeństwo zagraża
tylko sędziom - obowiązek udzielenia ochrony i pomocy spoczywa na obu
drużynach i organizatorze zawodów.
41. Organizator zawodów odpowiedzialny jest za bezpieczeństwo sędziów
zarówno przed, podczas ich trwania i po zawodach, jak i podczas
opuszczania miejsca rozgrywania zawodów.
Kontuzja zawodnika
42. Jeżeli zawodnik dozna poważnej kontuzji - złamanie kończyny, uszkodzenie kręgosłupa, uraz głowy itp.
- sędzia zobowiązany jest dopilnować, aby zawodnik ten nie został
zniesiony z pola gry, aż do czasu udzielenia mu pierwszej pomocy przez
lekarza, który przejmuje nad kontuzjowanym zawodnikiem fachową opiekę.
43. Na zawodach I, II oraz III ligi wprowadza się obowiązek stosowania
noszy dla znoszenia kontuzjowanych zawodników poza linie ograniczające
pole gry w celu udzielenia im pomocy lekarskiej. Zakazuje się
dokonywania zabiegów medycznych kontuzjowanym zawodnikom na polu gry,
jeżeli stosownej pomocy można udzielić poza polem gry. Stosowanie noszy
wymaga przestrzegania następujących zasad:
- Za posiadanie w czasie zawodów sprawnych noszy wraz z obsługą odpowiedzialny jest organizator zawodów.
- Osoby do obsługi noszy muszą odznaczać się ubiorem - stosownie do pełnionej funkcji.
- Obsługa noszy wraz z noszami winna znajdować się w czasie zawodów w pobliżu ławek dla zawodników rezerwowych.
- Decyzję o zastosowaniu noszy dla zniesienia kontuzjowanego zawodnika,
poza linię ograniczającą pole gry wydaje sędzia w oparciu o własną
ocenę rozmiarów kontuzji, rozmowę z kontuzjowanym zawodnikiem lub w
oparciu o opinię lekarza.
- Kontuzjowany zawodnik musi być zniesiony na noszach poza linię
ograniczającą pole gry lub zejść z pola gry o własnych siłach -
najkrótszą drogą - w miejsce nie stwarzające zagrożenia bezpieczeństwa
dla niego lub innych uczestników zawodów.
- Jeżeli po wydaniu przez sędziego decyzji o zniesieniu na noszach
kontuzjowanego zawodnika poza pole gry, zawodnik ten nie podporządkuje
się zarządzeniu sędziego lub zejdzie z noszy i pozostanie na polu gry,
zostanie przez sędziego napomniany - zobaczy żółtą kartkę. - Jeżeli
kontuzjowany zawodnik jest wstanie opuścić pole gry o własnych siłach,
winien być do tego zachęcony przez sędziego, szczególnie gdy znajduje
się w pobliżu linii ograniczającej pole gry (nie występuje w takich
okolicznościach potrzeba zniesienia go z pola gry na noszach) -
Kontuzjowany zawodnik, nie może powrócić na pole gry w tej samej
przerwie w grze, w której je opuścił.
- Powrót na pole gry kontuzjowanego zawodnika może nastąpić w dowolnym
miejscu przez linię ograniczającą pole gry, o ile piłka znajduje się
poza grą. Jeżeli piłka jest w grze zawodnik może powrócić na pole gry
jedynie przez linię boczną. Wejście na pole gry wymaga zgody sędziego.
- Sędziowie mają obowiązek opisywać w sprawozdaniu z zawodów wszelkie
niedociągnięcia ze strony organizatora zawodów w tym zakresie.
44. W przypadku kontuzji odniesionej przez zawodnika na polu gry sędzia
powinien zapytać go, czy potrzebna jest mu pomoc medyczna. Decyzja o
udzieleniu pomocy medycznej kontuzjowanemu zawodnikowi na polu gry jest
równoznaczna z wprowadzeniem noszy na pole gry.
45. Sędzia nie powinien pozwalać komukolwiek wkraczać na pole gry aż do
chwili przerwania gry i tylko wtedy, gdy dał przyzwalający znak.
Spożywanie płynów przez zawodników
46. Zawodnicy i sędziowie mogą przyjmować płyny podczas trwania
zawodów, z zachowaniem następujących
zasad:
- Podczas przerwy w grze zawodnicy mogą spożywać płyny z podanych im
butelek plastykowych wyłącznie znajdując się na polu gry, przy liniach
ograniczających je,
- Zabrania się wrzucania na pole gry jakichkolwiek opakowań zawierających płyny.
- Bramkarz może umieścić plastykową butelkę z płynem w rogu swojej bramki.
- Plastykowe butelki mogą być umieszczane wokół pola gry, w odległości
około l m od linii bocznych i linii bramkowych, ale jedynie wtedy, gdy
nie stanowią przeszkody dla sędziów asystentów w trakcie pełnienia
przez nich swoich obowiązków.
47. Zawodnik, który podczas trwania gry spożywa napój lub czyni to w
niedozwolonym miejscu w czasie przerwy w grze zachowuje się
niewłaściwie i zostanie ukarany napomnieniem - zobaczy żółtą kartkę.
Zakończenie zawodów
48. Po zakończonych zawodach drużyny obowiązkowo zajmują miejsca na
środku pola gry wzdłuż linii środkowej, gdzie sędzia ogłasza wynik
zawodów oraz informuje, którzy zawodnicy zostali ukarani indywidualnie
- napomnieniem (żółta kartka) lub wykluczeniem z gry (czerwona kartka),
po czym zawodnicy wraz z sędziami opuszczają pole gry. Każdy zawodnik,
który nie zastosuje się do powyższego wymogu, zostanie ukarany
napomnieniem (żółta kartka) - sędzia poinformuje kapitana jego drużyny
o nałożonej karze indywidualnej - winnemu zawodnikowi kartki nie
pokazuje się.
49. Jeżeli sędzia odgwizdał zakończenie zawodów na skutek niestawienia
się, w regulaminowym czasie na polu gry, jednej lub obu drużyn, a po
tym fakcie stawią się one jednak w komplecie do rozegrania zawodów, to
sędzia zobowiązany jest prowadzić te zawody. Fakt opóźnienia drużyn
sędzia opisuje w sprawozdaniu z zawodów. Podejmując decyzję o
prowadzeniu zawodów w opóźnionym czasie, sędzia winien uwzględnić porę
dnia, to jest czy zaistniałe opóźnienie pozwoli zakończyć zawody w
ustalonym czasie gry, przed zapadnięciem ciemności. Ponadto sędzia
winien także mieć na uwadze konieczność ewentualnego rozegrania w danym
dniu, na tym samym polu gry, innych zawodów przewidzianych terminarzem.
Zarzuty nietrzeźwości sędziego
50. Sędziowie zobowiązani są do poddania się przed zawodami, lub po ich
zakończeniu, badaniom na obecność alkoholu we krwi, gdy zarzut
nietrzeźwości: - stawia im kierownik jednej z drużyn bądź oficjalny
przedstawiciel PZPN lub OZPN,
- zostanie sformułowany wyłącznie na piśmie, zaś stawiający go musi
legitymować się dowodem osobistym i zobowiązany jest własnoręcznie ów
zarzut podpisać. Po spełnieniu tych warunków - odmowa sędziego poddania
się badaniu jest równoznaczna z przyznaniem się do stanu nietrzeźwości.
51. Badanie stwierdzające lub wykluczające stan nietrzeźwości musi spełniać następujące warunki:
- musi przeprowadzić je umundurowany, legitymujący się odpowiednim dokumentem służbowym, funkcjonariusz policji,
- z badania musi zostać sporządzony urzędowy protokół. Jeżeli badanie
stwierdza stan nietrzeźwości, sędzia ma prawo domagania się pobrania
krwi w placówce służby zdrowia do dodatkowego badania, a stawiający
zarzut mają obowiązek to umożliwić. Wykluczenie nietrzeźwości sędziego
powoduje obligatoryjne wszczęcie postępowania dyscyplinarnego przez
właściwy organ PZPN lub OZPN w stosunku do stawiającego oszczerczy
zarzut. Postępowanie dyscyplinarne nie wyklucza cywilnych roszczeń ze
strony pomówionego. Korzystanie z zapisu video
52. Decyzje podejmowane przez sędziego dotyczące oceny faktów
związanych z grą są ostateczne i nie mogą być zmienione. Zapis
audiowizualny stanowi jedynie dodatkowy dowód w sprawach
dyscyplinarnych. Materiał video wykorzystywany w sprawach
dyscyplinarnych musi być wyprodukowany przez właściciela praw
telewizyjnych.
Ubiór i wyposażenie sędziów
53. Ubiór sędziów składa się z bluzy lub koszuli, spodenek, skarpet i
butów piłkarskich. Sędzia i sędziowie asystenci powinni nosić koszulki
tego samego koloru i tej samej długości rękawów.
54. Jeżeli kolor ubioru którejkolwiek z drużyn biorących udział w
zawodach jest identyczny lub zbliżony do koloru ubioru sędziego,
organizator zawodów" na życzenie sędziego zobowiązany jest dostarczyć
mu bluzę lub koszulę w kolorze kontrastującym z ubiorami innych
uczestników gry.
55. Do kompletnego wyposażenia sędziego - poza jego ubiorem - należy:
gwizdek, gwizdek zapasowy, zegarek, stoper, notatnik z ołówkiem, moneta
względnie inny przedmiot do losowania oraz kartki: żółta i czerwona.
56. Sędziowie maja obowiązek nosić emblematy odpowiadające ich
kwalifikacjopi w połączeniu z pełniona funkcją, to znaczy: o sędzia
piłki halowej nie może nosić emblematu FIFA - FUTSAL, poza zawodami
piłki halowej, o sędziowie międzynarodowi mogą nosić emblematy FIFA na
wszystkich zawodach, które prowadzą, także krajowych, o sędziowie
asystenci międzynarodowi nie mogą nosić emblematu FIFA - ASSISTENT,
jeżeli prowadzą zawody jako sędziowie w zawodach niższych klas.
57. Sędzia nie może uczestniczyć w żadnym eksperymencie zarówno z
przepisami gry, jak również wszelkich innych, takich jak noszenie
mikrofonu w czasie zawodów - bez właściwego zezwolenia.
Regulaminy rozgrywek
58. Sędziowie mają obowiązek znać i przestrzegać regulaminy wszystkich klas rozgrywkowych, które będą prowadzić.
Arykuł 6
1. Wyznaczeni sędziowie asystenci są pomocnikami sędziego i mają
obowiązek aktywnego współdziałania z sędzią w prawidłowym prowadzeniu
zawodów.
2. Sędziowie asystenci nie sąluprawnieni do wydawania werdyktów. Ich
wskazania są jedynie informacją dla sędziego i nie stanowią o
przerwaniu gry przez sędziego. Prawo przerwania gry posiada wyłącznie
sędzia.
3. Wszyscy uczestnicy zawodów, a przede wszystkim zawodnicy, trenerzy i
działacze są zobowiązani traktować sędziów asystentów tak, jak sędziego
prowadzącego zawody.
Współpraca sędziów asystentów z sędzią
4. Sędzia asystent z chorągiewką czerwoną zaj muj e miej sce podczas
zawodów na połowie pola gry, po stronie ławek dla zawodników
rezerwowych. Odstępstwa od tego są dopuszczalne tylko w uzasadnionych
przypadkach, gdy według oceny sędziego-zmiana miejsca sędziów
asystentów przyniesie korzyść współpracy całej trójki sędziowskiej.
5. Sędziowie asystenci zobowiązani są utrzymywać kontakt wzrokowy z
sędzią i sędzią asystentem znajdującym się po przeciwnej stronie pola
gry.
6. Współpraca sędziów asystentów z sędzią prowadzącym zawody obejmuje:
- sygnalizowanie spalonego,
- kontrolowanie czasu gry i sygnalizowanie sędziemu w sposób umowny zbliżania się zakończenia czasu gry każdej części zawodów,
- sygnalizowanie zgłoszonej wymiany zawodnika na zawodnika rezerwowego,
- sygnalizowanie istotnych naruszeń przepisów gry dokonanych przez
zawodników w zasięgu jego obserwacji, których nie mógł widzieć sędzia,
- sygnalizowanie innych istotnych przekroczeń i naruszeń porządku,
mających wpływ na przebieg gry, zaistniałych w czasie jej trwania, a
spowodowanych przez osoby uprawnione do zajmowania miejsc w
bezpośrednim sąsiedztwie pola gry,
- sygnalizowanie oczywistego przewinienia zawodnika drużyny broniącej
we własnym polu karnym, którego sędzia nie był w stanie zobaczyć,
- wskazanie nieprawidłowości zachowań bramkarza przy rzucie karnym lub
podczas rzutów z punktu karnego - czy bramkarz poruszył się do przodu
przed zagraniem piłki, gdy piłka nie wpada do bramki oraz czy piłka
przekroczyła całym obwodem linię bramkową,
- wkraczanie na pole gry, w razie konieczności pomocy sędziemu w egzekwowaniu od zawodników odległości 9,15 m od piłki,
- wskazanie, której drużynie przysługuje wrzut, rzut od bramki lub rzut z rogu.
7. Sędziowie asystenci mają obowiązek sygnalizowania sędziemu wszelkich
zauważonych przez siebie naruszeń przepisów gry, a po przerwania gry
przez sędziego, wskazania kierunku rzutu, jeżeli są przekonam, że
sędzia mógł tego nie zauważyć. Ostateczna decyzja należy jednak zawsze
do sędziego.
8. Sędziowie asystenci winni wkraczać na pole gry dla zapobieżenia
awanturom lub egzekwowania odległości 9,15 m zawodników od piłki,
jeżeli rzut wolny wykonywany jest w ich pobliżu.
9. Sędziom asystentom nie wolno pod żadnym pozorem wdawać się w
dyskusję z zawodnikami, działaczami lub widzami. Zabrania się
przeprowadzania jakichkolwiek rozmów na temat zawodów i ich wyniku
zarówno przed, jak i po ich zakończeniu.
10. Zabrania się sędziom asystentom stosowania dowolnej sygnalizacji
dotyczącej wydarzeń, których nie było. Dodatkowa sygnalizacja może mieć
miejsce tylko na wyraźne żądanie sędziego. Wszystkie takie sygnalizacje
mają być dyskretne oraz wcześniej ustalone.
11. Sędzia asystent jest zobowiązany do wyrażania,w sposób jednoznaczny
swojej opinii w każdej sprawie, w jakiej zwróci się do niego sędzia.
12. Sędziowie asystenci powinni poruszać się wzdłuż linii bocznej, po
jej zewnętrznej stronie, nie przeszkadzając w grze i w taki sposób, aby
piłka po odbiciu się od jednego z nich, nie mogła pozostać w grze.
13. Sędzia asystent może zostać pociągnięty do odpowiedzialności
dyscyplinarnej za niewłaściwą interwencję lub za niedostateczną pomoc
sędziemu, jedynie na podstawie sprawozdania sędziego.
Wymiana zawodników
14. Wymiana zawodnika na zawodnika rezerwowego musi być dokonana przy
linii środkowej pola gry, po uprzednim dostarczeniu sędziemu
asystentowi kartki wymiany zawodników przez kierownika drużyny. W
czasie przerwy w grze sędzia asystent winien skierować na siebie uwagę
sędziego przez podniesienie rozwiniętej chorągiewki, trzymanej oburącz
za drzewce nad głową. Sędzia asystent musi jednocześnie kontrolować
wydarzenia"na polu gry.
Rola klubowych sędziów asystentów
15. Nieprzybycie na zawody wyznaczonego sędziego asystenta zobowiązuje
kapitanów drużyn do przedstawienia sędziemu odpowiednich kandydatów na
sędziego asystenta. Jeżeli kapitan drużyny gości nie przedstawi swojego
kandydata, obowiązek przedstawienia kandydata na sędziego asystenta
spoczywa na kapitanie drużyny gospodarzy. Nazwiska i imiona klubowych
sędziów asystentów sędzia ma obowiązek wpisać do sprawozdania z zawodów.
16. Przed rozpoczęciem zawodów sędzia ma obowiązek zapoznać klubowych
sędziów asystentów z ich podstawowymi zadaniami, jakimi są:
- sygnalizowanie chorągiewką każdorazowego wyjścia piłki poza linie ograniczające pole gry,
- wskazanie miejsca wrzutu i drużyny uprawnionej do wznowienia gry
wrzutem. Klubowi sędziowie asystenci muszą być pouczeni, że wszystkie
rozstrzygnięcia będą wydawane przez sędziego, dla którego ich wskazania
są jedynie pomocną informacją, bez względu na ich poglądy i wskazania
17. Klubowy sędzia asystent może być zastąpiony przez sędziego asystenta związkowego, wyłącznie za zgodą sędziego.
Chorągiewki sędziów asystentów
18. Przed rozpoczęciem zawodów organizator jest obowiązany dostarczyć
sędziom asystentom dwie chorągiewki o wymiarach 30 cm x 40 cm. Jedna
chorągiewka powinna być koloru czerwonego, a druga żółtego. Dopuszcza
się używania chorągiewek w innych, dobrze widocznych kolorach.
Artykuł 7
1. Czas trwania gry określany jest przez regulaminy rozgrywek.
Dopuszcza się umowę drużyn w zakresie czasu gry, o której sędzia musi
być powiadomiony przed rozpoczęciem zawodów.
2. Mierzenie czasu gry przez sędziego rozpoczyna się z chwilą prawidłowego wprowadzenia piłki do gry przy rozpoczęciu zawodów.
Kompensowanie straconego czasu gry
3. Sędzia zobowiązany jest doliczać w każdej części zawodów stracony czas gry na skutek:
- usuwania z pola gry i jego najbliższego otoczenia osób nieupoważnionych,
- przejściowych zaburzeń atmosferycznych uniemożliwiających kontynuowanie gry,
- poprawiania oznakowania pola gry,
- konieczności wymiany uszkodzonego elementu obowiązkowego wyposażenia pola gry (bramka, chorągiewki rożne),
- wymiany piłki niezdatnej do gry,
- opuszczania pola gry przez zawodnika wykluczonego z gry (czerwona kartka),
- wymiany zawodnika z pola na zawodnika rezerwowego,
- konieczności sprawdzania ubioru zawodników podczas trwania zawodów,
- zamiany ubioru zawodnika z pola, zajmującego miejsce z bramkarzem,
- rozmyślnego opóźniania wykonania rzutów i wrzutów,
- pomocy medycznej kontuzjowanemu zawodnikowi,
- marnowania czasu gry,
- usunięcia awarii świetlnej,
- innych przyczyn uznanych przez sędziego jako czas stracony.
4. O tym czy przerwa jest normalna, czy też wymaga doliczenia
straconego czasu, decyduje tylko sędzia zawodów. Uwagę o doliczeniu
straconego czasu gry do czasu trwania każdej części zawodów sędzia musi
zamieścić w sprawozdaniu z zawodów.
Omyłkowe, przedwczesne zakończenie części zawodów
5. Przedwczesne, omyłkowe zakończenie części zawodów i spostrzeżenie
przez sędziego popełnionego błędu, kiedy drużyny nie opuściły jeszcze
pola gry, zobowiązuje sędziego do poinformowania kapitanów drużyn o
popełnionej pomyłce i kontynuowania gry.
6. Jeżeli sędzia omyłkowo, przedwcześnie zakończył pierwszą połowę
zawodów i spostrzegł swój błąd po zejściu drużyn z pola gry, to po
przerwie sędzia zawiadomi kapitanów drużyn o popełnionej pomyłce i
poleci drużynom zająć miejsca na tych połowach pola gry, które
zajmowały w pierwszej części zawodów. Po dograniu czasu
uzupełniającego, drużyny zmieniają strony pola gry, po czym następuje
rozpoczęcie drugiej części zawodów.
7. Omyłkowe przedwczesne zakończenie zawodów i spostrzeżenie przez
sędziego popełnionego błędu, kiedy drużyny opuściły już pole gry -
powoduje odstąpienie sędziego od zamiaru dogrania uzupełniającego czasu
gry, uważając zawody za zakończone. Fakt ten musi zostać szczegółowo
opisany w sprawozdaniu z zawodów.
8. Jeżeli część zawodów została omyłkowo zakończona przed upływem
ustalonego czasu gry w chwili, kiedy piłka była w grze, to sędzia
wznowi grę rzutem sędziowskim w miejscu, gdzie piłka znajdowała się w
momencie przerwania gry * (patrz strona 3). Zakończenie części zawodów
w innej sytuacji powoduje wznowienie gry stosowne do przyczyny jej
przerwania.
Omyłkowe przedłużenie czasu gry
9. Omyłkowe przedłużenie czasu gry którejkołwiek^części zawodów nie
powoduje odliczenia nadprogramowego czasu, a podjęte przez sędziego
decyzje w przedłużonym ozonie gry SĄ 'ważne (miedzy innymi uznnnc
bramki, nałożone kary indywidualne). Fakt przedłużenia czasu gry części
zawodów sędzia musi opisać w sprawozdaniu z zawodów.
Dogrywka
10. Dogrywka trwa dwa równe okresy 15 minutowe, jeżeli regulamin danych rozgrywek nie przewiduje inaczej.
11. Zawodnikom przysługuje prawo do przerwy przed dogrywką. Czas
trwania przerwy przed dogrywką nie może przekroczyć 10 minut. W czasie
tej przerwy zawodnicy muszą pozostać na polu gry.
12. Przed dogrywką sędzia przeprowadza losowanie stron pola gry, na analogicznych zasadach, jak przed rozpoczęciem zawodów.
13. Po zakończeniu pierwszej części dogrywki zawodnikom nie przysługuje
prawo So przerwy. Po zmianie stron niezwłocznie następuje rozpoczęcie
drugiej części dogrywki.
14. Jeżeli wynik zawodów po dogrywce jest nierozstrzygnięty sędzią,
zgodnie z regulaminem rozgrywek, zarządza wykonywanie rzutów karnych
lub drogą losowania wyłania zwycięzcę .
Zawody zakończone przed upływem ustalonego czasu gry
15. Jeżeli sędzia zakończył zawody przed upływem ustalonego czasu gry,
to również zobowiązany jest opisać w sprawozdaniu z zawodów:
- przyczynę przedwczesnego zakończenia zawodów,
- czas gry, w którym przedwcześnie zakończył zawody ,
- strony pola gry, które zajmowały drużyny w chwili zakończenia zawodów,
- ilość zawodników uprawnionych do gry w drużynach i obecnych na polu gry w chwili wydania decyzji o zakończeniu zawodów,
- nałożone kary indywidualne.
Artykuł 8
Stawienie się drużyn na polu gry
1. Drużyny zobowiązane są do stawienia się na polu gry w takim czasie,
aby sędzia mógł punktualnie, o wyznaczonej-godzinie, dać sygnał
gwizdkiem na rozpoczęcie zawodów oraz drugiej połowy zawodów.
2. Po wejściu na pole gry sędzia daje sygnał gwizdkiem wzywający kapitanów drużyn do przeprowadzenia losowania.
3. Jeżeli jedna lub dwie drużyny nie stawią się na polu gry w składach,
które umożliwiają rozegranie zawodów lub ich części, to po upływie 10
minuty od gwizdka sędziego na rozpoczęcie zawodów lub ich części,
sędzia powtórzy sygnał gwizdkiem i po dalszym 5 minutowym bezskutecznym
oczekiwaniu zakończy zawody.
Rzut sędziowski
4. Rzut sędziowski wykonuje się bez sygnału gwizdka. Przy wykonywaniu
rzutu sędziowskiego zawodnicy zajmują takie miejsca, aby sędzia mógł
swobodnie wykonać rzut.
5. Nie istnieje obowiązek uczestnictwa zawodników obu drużyn - czy
jakiegokolwiek zawodnika - przy wykonywaniu rzutu sędziowskiego.
6. Przy rzucie sędziowskim piłka musi zostać opuszczona, nie zaś
rzucona ku dołowi. Sędzia powinien trzymać piłkę w swojej dłoni, na
wysokości bioder. Wykonując rzut sędziowski sędzia odciąga rękę spod
piłki i pozwala jej opaść.
7. Rzutem sędziowskim wznawia się grę przerwaną sygnałem gwizdka między innymi na skutek:
- kontuzji zawodnika, zaistniałej bez naruszenia przepisów gry,
- wpływu działania z zewnątrz na przebieg gry z wyłączeniem okresu od
wykonania rzutu karnego do czasu poznania jego rozstrzygnięcia,
- konieczności usunięcia z pola gry lub jego najbliższego otoczenia osób nieupoważnionych,
- uszkodzenia obowiązkowego wyposażenia pola gry,
- jednakowych, jednocześnie dokonanych przewinień przez zawodników przeciwnych drużyn,
- konieczności udzielenia kary indywidualnej zawodnikowi za przewinienie nie podlegające karze rzutu wolnego lub karnego,
- krótkotrwałego zaburzenia atmosferycznego uniemożliwiającego kontynuowanie gry,
- nieuzasadnionego przerwania gry,
- awarii sztucznego oświetlenia.
Opóźnianie wykonania wznowienia gry
8. Zawodnik, który opóźnia wykonanie wznowienia gry zachowuje się
niewłaściwie - zostanie ukarany napomnieniem - zobaczy żółtą kartkę.
9. Zawodnik, który nie stosuje się do polecenia sędziego i nie odsunie
się na wymaganą odległość od piłki przy wykonywaniu wznowienia gry lub
odmawia wykonania tego polecenia zachowuje się niewłaściwie - zostanie
ukarany napomnieniem - zobaczy żółtą kartkę.
Nieprawidłowe wykonanie wznowienia gry
10. Nieprawidłowe rozpoczęcie (wznowienie) gry przez zawodnika, wymaga
zwrócenia mu uwagi przez sędziego. Powtórne nieprawidłowe wykonania
tego rozpoczęcia (wznowienia) gry wymaga udzieleniawinnemu napomnienia.
Jeżeli rozpoczęcie (wznowienie) gry po raz trzeci zostanie wykonane
nieprawidłowo, to winny zawodnik zostanie wykluczony z gry (czerwona
kartka).
11. Analogiczne sankcje sędzia stosuje również do zawodników
utrudniających prawidłowe wprowadzenie piłki do gry po rozpoczęciu
(wznowieniu).
Odmowa wykonania wznowienia gry
12. Zawodnik, który odmawia wykonania wznowienia gry zostanie ukarany
napomnieniem - zobaczy żółtą kartkę. Kolejna odmowa wykonania tego
wznowienia gry powoduje wykluczenie z gry (czerwona kartka) winnego
zawodnika. Jeżeli następny zawojdnik, wyznaczony przez kapitana drużyny
do wykonania tego wznowienia gry, odmawia jego wykonania lub kapitan
nie wyznaczy zawodnika - sędzia musi zakończyć zawody.
Szczególne sytuacje
13 Jeżeli piłka opuszczając pole gry przewróci lub złamie chorągiewkę
rożną, sędzia nakaże wznowić grę: - rzutem od bramki, jeżeli piłkę
ostatnio zagrał zawodnik drużyny atakującej,
- wrzutem, jeżeli piłkę ostatnio zagrał zawodnik drużyny broniącej.
14. Symboliczne rozpoczęcie gry przez osobę postronną może mieć miejsce
jedynie na zawodach towarzyskich za zgodą organizatora zawodów.
Artykuł 9
Piłka poza grą
1. Po przerwaniu gry gwizdkiem gra nie może być kontynuowana zawołaniem
lub gestem sędziego. Jeżeli sędzia omyłkowo przerwał grę, to wznowij ą
rzutem sędziowskim-w miejscu, gdzie znajdowała się piłka w chwili
przerwania gry * (patrz strona 3).
Piłka w grze
2. Przewinienie (nawet ewidentne), na które sędzia nie zareagował
sygnałem gwizdka, nie stanowi o przerwaniu gry, a zawodnicy winni ją
kontynuować.
Zadania i wskazania sędziów
3. Przekroczenie przez piłkę całym obwodem linii ograniczającej pole
gry sędzia asystent wskazuje poprzez podniesienie do góry chorągiewki
trzymanej w wyprostowanym ramieniu. Jednoznaczne opuszczenie przez
piłkę pola gry nie wymaga wskazania sędziego asystenta.
4. Jeżeli piłka przekroczyła całym obwodem linię ograniczającą pole
gry, a zawodnicy kontynuują zagrywanie piłką, sędzia winien zareagować
sygnałem gwizdka, oznajmiając że piłka wyszła z gry.
5. Jeżeli rozlegnie się sygnał gwizdka wydany przez widza lub z
przyległego pola gry, różniący się dźwiękiem od gwizdka sędziego i
zawodnik na tę okoliczność złapał piłkę w ręce, to sędzia powinien
ukarać jego zagranie. Sędzia w takim przypadku musi podjąć stosowne
działania u organizatora zawodów.
Artykuł 10
Zdobycie bramki
1. Bramka może być zdobyta z;
- akcji,
- rozpoczęcia gry,
- rzutu od bramki,
- rzutu karnego,
- rzutu wolnego bezpośredniego,
- rzutu z rogu.
2. Bramka nie może być zdobyta bezpośrednio z: - rzutu sędziowskiego,
- rzutu wolnego bezpośredniego, jeżeli piłka wpadnie do bramki wykonawcy rzutu,
- rzutu wolnego pośredniego,
- wrzutu.
Uznanie bramki
3. Sędzia uznaje bramkę będąc całkowicie przekonanym, że została
zdobyta w sposób prawidłowy. Fakt przekroczenia przez piłkę całym
obwodem linii bramkowej między słupkami bramkowymi i pod poprzeczką
sędzia winien stwierdzić osobiście. W okolicznościach, które
uniemożliwiają mu stwierdzenie tego faktu, uznaje bramkę jedynie na
podstawie informacji wyznaczonego związkowego sędziego asystenta,
kontrolującego tę stronę pola gry.
4. Jeżeli w czasie gry, z niewiadomej przyczyny, poprzeczka nie
znajduje się na właściwym miejscu, a piłka według oceny sędziego
przeszła w świetle bramki linię bramkową poniżej miejsca, w którym
powinna znajdować się poprzeczka, to sędzia musi uznać bramkę.
5. Jeżeli piłka przekroczy całym obwodem linię bramkową między słupkami
bramkowymi i pod poprzeczką, mimo niezgodnej z zapisem Artykułu 12
interwencji zawodników drużyny broniącej, to sędzia musi uznać bramkę.
Próba niezgodnej z przepisami interwencji zawodników drużyny broniącej
musi być ukarana indywidualnie.
6. Pomimo przekroczenia przez piłkę całym obwodem linii bramkowej
pomiędzy słupkami bramkowymi i pod poprzeczką sędzia nie uzna bramki,
jeżeli przed wpadnięciem piłki do bramki:
- działanie z zewnątrz miało wpływ na grę, na przykład przeszkodzenie w
grze, dotknięcie piłki (poza okresem wykonywania rzutu karnego),
- piłka utraciła cechy określone w Artykule 2. Sędzia w takim przypadku
wznowi grę rzutem sędziowskim w miejscu, gdzie znajdowała się piłka w
chwili zdarzeń opisanych powyżej.
7. Jeżeli sędzia przedwcześnie przerwał grę - sygnałem gwizdka - zanim
piłka wpadła do bramki - bramka nie może być uznana. Wznowienie gry
nastąpi rzutem sędziowskim w miejscu, gdzie znajdowała się piłka w
momencie przerwania gry* (patrz strona 3).
8. Przed uznaniem bramki i wskazaniem ręką na punkt środkowy pola gry,
sędzia powinien wzrokowo skontaktować się z sędzią asystentem, celem
uzyskania potwierdzenia prawidłowości zdobytej bramki.
9. Sędzia uznaje zdobytą bramkę sygnałem gwizdka i wyciągnięciem ramienia w kierunku punktu środkowego pola gry.
10. Sędzia, mimo podjętej decyzji o uznaniu bramki i wskazaniu ręką na
punkt środkowy, może zmienić swoją, decyzję przed wznowieniem gry.
Artykuł 11
1. Zawodnik podczas zawodów może wielokrotnie być uznanym za spalonego
i nie podlega karze indywidualnej z tytułu uporczywego naruszania
przepisów gry.
Pozycja spalona
2. Liniami oceny pozycji spalonej są: - linia środkowa pola gry,
- linia piłki,
- linia wyznaczająca położenie przedostatniego zawodnika drużyny broniącej.
3. Zawodnik znajdujący się na linii środkowej pola gry nie narusza przepisu o spalonym.
4. Zawodnik drużyny broniącej, który w wyniku akcji przejściowo znalazł
się poza linią boczną lub bramkową, przy ocenie spalonego jest
traktowany jako przebywający na polu gry.
5. Zawodnik drużyny atakującej, który stoi w jednej linii z murem
obronnym, ustawionym równolegle do linii bramkowej przez zawodników
drużyny broniącej, nie znajduje się na pozycji spalonej.
Spalony
6. Elementami aktywnego udziału w grze, za który sędzia ukarze
zawodnika przebywającego na pozycji spalonej, są: - przeszkadzanie w
grze - poruszanie się w kierunku przeciwnika lub piłki i wpływanie
przez to na rozwój gry; nie jest konieczne wejście w kontakt z piłką
tub z przeciwnikiem, aby zostać ocenionym jako przeszkadzający w grze,
- przeszkadzanie przeciwnikowi - uniemożliwienie przeciwnikowi
poruszania się w kierunku piłki; przeszkadzanie oznacza również
aktywnie fizyczne lub słowne rozpraszanie przeciwnika,
- odnoszenie korzyści z przebywania na tej pozycji - bycie
wystarczająco blisko gry, aby bezpośrednio skorzystać z nieskutecznej
interwencji przeciwników. Aktywność może również przejawiać się jako
próba, usiłowanie zagrania piłki, czy uniemożliwienie przeciwnikowi
swobodnego zagrania piłką lub poruszania się. Aktywny udział może
występować bez bezpośredniej bliskości piłki.
7. Zawodnik przebywający na pozycji spalonej może zostać ukarany za
aktywny udział w grze, jeżeli przejawia się on począwszy od momentu
zagrania lub dotknięcia piłki przez współpartnera do czasu, kiedy: -
piłka zostanie zagrana przez zawodnika jego drużyny, który nie jest
spalony,
- przeciwnik wejdzie w posiadanie piłki lub zagra ją w sposób kontrolowany,
- piłka wyjdzie z gry.
8. Podstawą do oceny spalonego nie jest moment otrzymania piłki przez
zawodnika, lecz moment zagrania względnie dotknięcia piłki przez jego
współpartnera. Zawodnik, który w momencie zagrania względnie dotknięcia
piłki przez współpartnera nie jest na pozycji spalonej, a podczas lotu
piłki wybiegnie i znajdzie się bliżej linii bramkowej przeciwnika niż
przedostatni zawodnik drużyny broniącej - nie jest spalony.
9. Zawodnik, który przebywał na pozycji spalonej w momencie oddania
strzału przez współpartnera i bezpośrednio po odbiciu się piłki od
poprzeczki, słupka bramkowego lub przeciwnika broniącego bramki i
bierze, według opinii sędziego, aktywny udział w grze, to staje się
spalonym.
10. Zawodnik, który w momencie przekazania piłki, przez współpartnera
przebywał na pozycji spalonej i bezpośrednio po tym zmienił miejsce, w
którym nie znajduje się już na pozycji spalonej i zdaniem sędziego
bierze aktywny udział w grze - staje się spalonym.
11. Jeżeli zawodnik znajdujący się na pozycji spalonej przejął piłkę
zagraną przez zawodnika drużyny przeciwnej - nie jest spalony, pomimo,
że przejawiał aktywność i odniósł korzyść z przebywania na tej
pozycji-.-Zagranie piłki przez zawodnika "drużyny przeciwnej musi mieć
charakter zagrania w pełni kontrolowanego.
12. Jeżeli zawodnik znajdujący się na pozycji spalonej przejął piłkę
zagraną przez współpartnera nie w jego kierunku, ale odbitą po drodze
od przeciwnika (na przykład od jego pleców) jest spalony, gdyż odniósł
korzyść z przebywania na tej pozycji, po zagraniu piłki przez
współpartnera.
13. Jeżeli zawodnik znajdujący się na pozycji spalonej przejął piłkę
zagraną przez przeciwnika, która po drodze odbiła się od pleców swojego
współpartnera jest spalony, gdyż odniósł korzyść z przebywania na tej
pozycji po odbiciu (dotknięciu) piłki przez współpartnera.
Zawodnik atakujący przebywający w bramce przeciwników
14. Jeżeli zawodnik drużyny atakującej w wyniku akcji znajdzie się w
bramce przeciwnika w chwili, kiedy jeden z jego współpartnerów kopie
piłkę do bramki, to tak zdobyta bramka winna być uznana przez sędziego
i napastnik nie może być ukarany, jeżeli nie przeszkadza w grze i nie
przeszkadza przeciwnikom, gdy zagrana piłka znajduje się na drodze do
bramki.
15. Jeżeli napastnik, znajdując się w wyniku akcji w bramce
przeciwników, przeszkadza im, a jego zachowanie przyczynia się do
zdobycia bramki, to tak zdobyta bramka nie może być uznana. Sędzia uzna
go za spalonego.
Przewinienia na zawodniku, który znajduje się na pozycji spalonej
16. Jeżeli zawodnik narusza przepisy gry Artykułu 12 w odniesieniu do
przeciwnika stojącego na pozycji spalonej, to drużyna tego zawodnika
może zostać ukarana rzutem wolnym pośrednim, bezpośrednim lub rzutem
karnym, w zależności od czasu i miejsca przewinienia. Niezależnie od
kary zespołowej sędzia udziela winnemu zawodnikowi kary indywidualnej,
jeżeli uzna to za konieczne.
Rola sędziów i wskazania sędziego asystenta
17. Sędzia asystent, który ma wątpliwości czy zawodnik jest spalony,
czy nie, musi powstrzymać się od sygnalizacji. Sytuacje wątpliwe należy
zawsze rozstrzygać na korzyść drużyny atakującej. Również sędzia musi
być przekonany, że ma miejsce aktywny udział w grze, zanim podejmie
decyzję o spalonym.
18. Sędzia asystent sygnalizuje spalonego zatrzymując się i podnosząc
do góry chorągiewki wyprostowanym ramieniem. Po przerwaniu gry przez
sędziego wskazuje miejsce spalonego:
- po przeciwległej stronie pola gry - opuszcza lekko ramię, trzymając rękę lekko uniesioną, ku górze,
- w środkowej, strefie pola gry - opuszcza ramię do pozycji poziomej, równolegle do nawierzchni pola gry,
- w pobliżu sędziego asystenta - opuszcza ramię poniżej pozycji poziomej, wskazując miejsce w swoim pobliżu.
Opuszczenie pola gry dla uniknięcia spalonego
19. Jeżeli zawodnik znajdujący się w obszarze aktywnej gry na połowie
pola gry przeciwników, przemieszcza się najkrótszą drogą poza granice
pola gry przez, co jednoznacznie pokazuje sędziemu, że nie zamierza
przez aktywny udział w grze spowodować spalonego, to zawodnik ten nie
narusza przepisów gry.
20. Zawodnik, który opuszcza pole gry dla uniknięcia spalonego i
powraca na nie, zdaniem sędziego, biorąc aktywny udział w grze -
narusza przepis o spalonym.
21. Zawodnik, który opuścił pole gry dla umknięcia spalonego, może powrócić na nie:
- najpóźniej po zakończeniu akcji, z której wyłączył się,
- przed zakończeniem akcji, z której wyłączył się, nie biorąc aktywnego
udziału w grze do czasu, kiedy wygaśnie przyczyna, dla której opuścił
pole gry. Z powodu opuszczenia pola gry dla umknięcia spalonego i
powrotu na nie, zawodnik ten nie może odnieść żadnej korzyści. Powrót
tego zawodnika na pole gry, w powyższej sytuacji, nie wymaga zgody
sędziego.
Podstępne wprowadzenie przeciwnika na pozycję spaloną
22. Podstępne wprowadzenie przeciwnika na spalonego przez celowe
wyjście zawodnika drużyny broniącej za linię bramkową lub boczną, nie
powoduje spalonego. Winnemu zawodnikowi należy udzielić napomnienia
(żółta kartka) za niesportowe zachowanie się. Powrót tego zawodnika na
pole gry może nastąpić dopiero podczas najbliższej przerwy w grze.
Korzyść przy spalonym
23. Sędzia może stosować korzyść przy spalonym tylko w przypadku, gdy
jest przekonany, iż przerwanie gry dla przyznania rzutu wolnego
pośredniego za spalonego przyniesie korzyść wyłącznie drużynie, która
zawiniła.
24. Korzyść w odniesieniu do niniejszego artykułu, rozumiana jako
nieprzerwanie gry, kiedy piłkę przejmuj ą zawodnicy drużyny broniącej,
może mieć miejsce jedynie wtedy, gdy spalony faktycznie miał miejsce.
25. Nie można mówić o zastosowaniu korzyści przy spalonym, kiedy
zawodnik nie przejawia jakiegokolwiek zamiaru udziału w grze lub
jedynie usiłuje odnieść korzyść z przebywania na tej pozycji.
26. Nieskorzystanie przez sędziego z sygnalizacji sędziego asystenta,
wynikającej zazwyczaj z przedwczesnej, a przez to mylnej oceny
spalonego (nie doszło jeszcze do naruszenia przepisów gry), nie daje
powodu do zastosowania jakiejkolwiek korzyści. Właściwym jest wówczas
przekazanie sędziemu asystentowi odpowiednim gestem, ustalonym w
elementach współpracy, informacji o nieuwzględnieniu jego wskazania.
Artykuł 12
Gra niedozwolona i niewłaściwe postępowanie
1. Określenie przewinienie odnosi się do naruszeń przepisów gry Artykułu 12.
2. Przewinienia zawodników dzieli się na dwie grupy przewinień: gra niedozwoloną i niewłaściwe zachowanie.
3. Określenie niewłaściwe zachowanie jest równoznaczne z określeniem niewłaściwe postępowanie
Gra niedozwolona
4. Gra niedozwolona jest czynem popełnionym przez zawodnika:
- w czasie, gdy piłka jest w grze,
- przeciwko przeciwnikowi,
- na polu gry. Jedynym wyjątkiem jest rozmyślne dotknięcie piłki ręką,
które nie jest popełnione przeciwko konkretnemu przeciwnikowi, ale
przeciwko drużynie przeciwnej.
5. Jeżeli jakikolwiek z trzech powyższych wymogów nie jest spełniony,
to czyn (akcja) nie jest faulem, jakkolwiek wciąż może być niewłaściwym
postępowaniem.
6. Przepisy gry nie rozpatrują gry niedozwolonej w kategoriach
rozmyślności czynu zawodnika. Sędzia podejmuje decyzję w oparciu o to,
co widzi, że zawodnik robi, nie zaś w oparciu o przypuszczalne jego
zamiary. Sędzia ocenia skutek, a nie przyczynę. Sędziowie winni zwracać
baczną uwagę na wzrastającą wśród zawodników tendencję do wymachiwania
łokciami i ramionami w walce o piłkę zbyt blisko przeciwników i bez
należytej ostrożności aż do zaistnienia kontaktu z ciałem przeciwnika -
i w takim przypadku sędzia musi stosować sankcje karne (od kar
zespołowych do indywidualnych włącznie).
7. Dziesięć przewinień opisanych w Artykule 12, dla których, jeżeli gra
została przerwana, sędzia zarządza rzut wolny bezpośredni lub rzut
karny, nazywa się grą niedozwoloną. Lekkomyślność, nierozwaźność,
użycie nieproporcjonalnej siły
8. Lekkomyślność oznacza niewykazanie należytej ostrożności w sposobie zagrywania, postępowania w grze.
9. Nierozwaźność to pochopność w działaniu zawodnika, który nie przewiduje, że jego działanie spowoduje faul.
10. Użycie nieproporcjonalnej siły oznacza, że zawodnik przekroczył
użycie siły potrzebnej do wykonania prawidłowego zagrania piłki
powodując, że przeciwnik znalazł się w niebezpieczeństwie.
11. Jeżeli faul został popełniony nieorozważnie, wyraźnie poza normami
gry fair, to sędzia zarządzi rzut wolny bezpośredni i napomni zawodnika
za niesportowe zachowanie, pokazując mu żółtą kartkę.
12. Popełnienie faulu z użyciem nadmiernej siły, rażąco poza granicami
normalnej gry, zobowiązuje sędziego do wykluczenia zawodnika z gry
poprzez pokazanie mu czerwonej kartki i zarządzenie rzutu wolnego
bezpośredniego dla drużyny przeciwnej.
Określenie ręki i zasięgu gry
13. W rozumieniu przepisów gry pojęcie:
- ręka oznacza całą długość ramienia od palców do końca ramienia przed barkiem,
- w zasięgu gry i równoważne mu odległość zagrywania oznacza odległość
zawodnika od piłki nie większą niż dwa metry. - zagranie piłki barkiem
nie może być uznane za grę ręką.
Atakowanie
14. Każdy atak (na przeciwnika lub na piłkę), wykonany lekkomyślnie,
nierozważnie lub przy użyciu nieproporcjonalnej siły, który w efekcie
trafia w przeciwnika, nawet jeżeli wcześniej została zagrana piłka,
stanowi naruszenie przepisów gry.
Atak na przeciwnika
15. Przeciwnika znajdującego się w zasięgu gry i mającego kontrolę nad
piłką można w zamiarze zagrania piłki atakować barkiem w bark. W
momencie ataku atakujący i atakowany muszą posiadać kontakt z ziemią
(podłożem).
16. Przeciwnika znajdującego się w zasięgu gry, który przeszkadzając
zasłania piłkę, można w zamiarze jej zagrania atakować barkiem w plecy
(w łopatki), ale nie w kręgosłup. Prawidłowe atakowanie przeciwnika,
gdy ten nie znajduje się w zasięgu gry stanowi naruszenie przepisów
gry, za które należy zarządzić rzut wolny pośredni.
17. Atakowanie przeciwnika barkiem, które następuje w chwili, gdy
atakujący lub atakowany nie mają kontaktu z podłożem jest przewinieniem
i podlega, w związku z tym, karze rzutu wolnego bezpośredniego, który
wykona zawodnik drużyny atakowanego zawodnika z miejsca przewinienia.
18. Atakowanie przeciwnika barkiem-, którego celem nie jest zagranie
piłki bądź wejście w jej posiadanie stanowi formę przeszkadzania
przeciwnikowi w poruszaniu się i podlega karze rzutu wolnego
pośredniego, który wykona zawodnik drużyny przeciwnej z miejsca
przewinienia.
19. Na potu bramkowym można atakować bramkarza jedynie, kiedy trzyma
piłkę w rękach i ma kontakt z ziemią. Poza polem bramkowym wolno go
atakować jak każdego innego zawodnika.
20. Bramkarz znajdujący się pomiędzy słupkami bramkowymi i trzymający
piłkę w rękach może być w sposób prawidłowy (barkiem w bark) wepchnięty
z piłką do bramki, byle nie było to dokonane gwałtownie lub
niebezpiecznie.
21. Atakowanie bramkarza na jego polu bramkowym, kiedy piąstkuje,
chwyta lub wykopuje piłkę podlega karze rzutu wolnego pośredniego.
Przypadkowe zetknięcie się ciał atakującego piłkę zawodnika i bramkarza
nie stanowi naruszenia przepisów gry.
Atak na piłkę
22. Atak wślizgiemjest dozwolonym sposobem walki o piłkę, o ile
wślizgująca noga (but) zawodnika atakującego w momencie ataku na piłkę
dotyka ziemi i trafia bezpośrednio w piłkę.
23. Atakujący zawodnik, którego wślizgująca noga trafia bezpośrednio w
piłkę, zaś druga noga trafia w przeciwnika lub gdy wślizgująca noga
zamiast w piłkę trafia w przeciwnika popełnia przewinienie karane
rzutem wolnym bezpośrednim, który wykona zawodnik drużyny przeciwnej z
miejsca przewinienia.
Uderzenie
24. Uderzenie może zawierać użycie jakiegokolwiek przedmiotu (włączając
piłkę) jak również i część ciała, na przykład dłoń, ramię, głowę.
25. Przez grę brutalną rozumie się każdy rozmyślny i gwałtowny atak
skierowany na zawodnika drużyny przeciwnej, którego celem nie jest
piłka lecz wyłącznie działanie na .szkodę przeciwnika w celu jego
unieszkodliwienia. Zawodnik, który dopuszcza się takiego przewinienia
musi być wykluczony z gry (czerwona kartka).
26. Za rozmyślne kopnięcie lub uderzenie przeciwnika zawodnik musi być wykluczony z gry (czerwona kartka).
27. Rozmyślne usiłowanie uderzenia lub kopnięcia przeciwnika podlega takiej samej karze jak czyn faktycznie dokonany.
28. Określenie usiłowanie uderzenia lub usiłowanie kopnięcia należy
rozumieć w ten sposób, że zawodnik nie uderzył (kopnął) przeciwnika
tylko dlatego, że przeciwnik uchylił się przed ciosem ręką lub
kopnięciem przez niego nogą.
29. Atak na nogi z tyłu, który naraża na niebezpieczeństwo przeciwnika, musi być traktowany jako gra brutalna.
30. Bramkarz, który trzymaną w rękach piłką uderzy gwałtownie
przeciwnika lub rzuci mu ją w twarz, zostanie wykluczony z gry a
drużynie przeciwnej zostanie przyznany rzut karny lub rzut wolny
bezpośredni w zależności od miejsca dokonania tego czynu. W tych
przypadkach decyduje miejsce kontaktu z piłką, a nie miejsce, w którym
znajdował się bramkarz w chwili przewinienia. Jeżeli zdarzenie opisane
powyżej, będzie miało miejsce poza linią bramkową - wznowienie gry
nastąpi wówczas rzutem z rogu.
31. Zawodnik musi być przez sędziego wykluczony z gry (czerwona kartka) także wtedy, gdy:
- rozmyślnie kopie lub usiłuje kopnąć współpartnera,
- rozmyślnie uderza lub usiłuje uderzyć współpartnera,
- samowolnie, bez decyzji sędziego, zejdzie z pola gry, demonstrując tym swoje niezadowolenie z decyzji sędziego,
- gwałtownie protestuje przeciwko decyzji sędziego, względnie
sygnalizacji sędziego asystenta, używając przy tym wulgarnych lub
obelżywych słów,
- opluje jakąkolwiek część ciała lub ubioru sędziego, sędziego asystenta lub sędziego technicznego,
- popełni innego rodzaju czyn kwalifikujący się i uznany przez sędziego
za wybitnie niesportowy - grubiański w stosunku do sędziów i innych
osób.
32. Za rozmyślne kopnięcie lub uderzenie, czy też usiłowanie kopnięcia
lub uderzenia współpartnera, o ile sędzia z tego powodu przerwał grę,
to wznowi ją rzutem wolnym pośrednim. Jeżeli przewinienie zostanie
popełnione przez zawodnika poza polem gry i gra zostanie przerwana z
tego powodu, sędzia po wykluczeniu (czerwona kartka) winnego zawodnika,
wznowi grę rzutem sędziowskim w miejscu, w którym znajdowała się piłka
w momencie przerwania gry.
Pozbawienie drużyny bramki lub realnej szansy zdobycia bramki
33. Określając realność szansy zdobycia bramki sędzia powinien kierować się następującymi kryteriami:
- czy napastnik biegnie bezpośrednio w kierunku bramki przeciwnika ( a nie w kierunku linii bramkowej lub rogu pola gry),
- jakie pozycje zajmują obrońcy w momencie popełnienia przewinienia,
- w jakim miejscu popełniono przewinienie - im dalej od bramki tym mniejsze szansę na jej zdobycie.
Jeżeli zaistniał fakt pozbawienia drużyny bramki lub realnej szansy
zdobycia bramki - bez względu na to czy przewinienie miało miejsce na
czy poza polem karnym - winny zawodnik musi być wykluczony z gry -
zobaczyć czerwoną kartkę.
34. Bramkarz, który pozbawia przeciwnika .realnej szansy zdobycia
bramki przez zatrzymanie ręką piłki poza własnym polem karnym, musi być
wykluczony z gry (czerwona kartka), a drużyna jego ukarana rzutem
"wolnym bezpośrednim z miejsca zatrzymania piłki ręką przez bramkarza
35. Zawodnik, który usiłuje w sposób niedozwolony pozbawić drużynę
przeciwną bramki lub realnej szansy zdobycia bramki, lecz jego
działanie nie przynosi zamierzonego efektu, ponieważ piłka po jego
interwencji (np. ręką) wpada bezpośrednio do bramki - zostanie ukarany
napomnieniem i zobaczy żółtą kartkę. Jeżeli w okolicznościach opisanych
wyżej interwencja ręką była skuteczna tzn. piłka pozostała w grze, ale
po następnym zagraniu bramka została zdobyta, to zawodnik zagrywający
ręką musi zostać wykluczony z gry (czerwona kartka), ponieważ w
momencie przewinienia pozbawił on drużynę przeciwną realnej szansy
zdobycia, bramki.
Ocena gry ręką zawodnika
36. Kontakt ręki zawodnika z piłką, który nastąpił na skutek świadomego
działania tego zawodnika uznaje się za rozmyślne dotknięcie piłki ręką.
Ma to miejsce nawet wtedy, gdy ręka ściśle przylega do tułowia
zawodnika, lecz nastąpił rozmyślny ruch całego tułowia w kierunku piłki
w celu jej zatrzymania lub zmiany kierunku jej lotu.
37. Nieumyślne zetknięcie się piłki z ręką zawodnika względnie jego
ręki z piłką - bez świadomego i celowego ruchu ręki - nie podlega karze.
38. Użycie rąk do zasłonięcia twarzy lub innych wrażliwych części ciała
przed silnie kopniętą piłką z bliskiej odległości, co uniemożliwia
uchylenie się dla uniknięcia uderzenia - nie stanowi naruszenia
przepisów gry. Jeżeli jednak kopnięcie piłki miało miejsce ze znacznej
odległości, to takie użycie rąk musi być przez sędziego uznane jako
rozmyślne zagranie piłki ręką.
39. Rozmyślne dotknięcie piłki ręką we własnym polu karnym przez
zawodnika znajdującego się na zewnątrz pola karnego podlega karze rzutu
karnego (nie dotyczy bramkarza we własnym polu karnym). Dotknięcie
piłki ręką poza własnym polem karnym przez zawodnika znajdującego się
wewnątrz pola karnego podlega karze rzutu wolnego bezpośredniego.
Miejscem przewinienia jest miejsce kontaktu ręki z piłką, nie zaś
miejsce, w którym znajdował się zawodnik w chwili popełnienia
przewinienia.
40. Łączenie ramion w tak zwany łańcuch w murze przy wykonywaniu rzutu
wolnego jest rozmyślnym działaniem zawodników, zmierzającym do
zatrzymania piłki ręką. Jeżeli z wykonanego rzutu wolnego piłka uderzy
w jakąkolwiek część ręki tworzącej łańcuch - sędzia musi zarządzić rzut
wolny bezpośredni, względnie rzut karny, w zależności od miejsca
przewinienia.
41. Rozmyślne zagranie piłki ręką celem przerwania akcji zaczepnej w
sytuacji korzystnej dla przeciwnika, należy oceniać jako niesportowe
zachowanie i karać napomnieniem - żółtą kartką, niezależnie od kary
zespołowej i tego, gdzie miało to miejsce.
42. Identycznie: należy oceniać i karać różnego rodzaju akcje ratunkowe
jak zatrzymywanie przeciwnika rękami, podstawienie nogi hp. '
Gra niebezpieczna
43. Gra niebezpieczna to taki sposób walld zawodnika o piłkę, kiedy
jego uwaga skierowana jest na piłkę i w celu jej zagrania, ale sposób
gry zagraża bezpieczeństwu przeciwnika lub zagrywającego.
Charakterystyczną cechą gry'niebezpiecznej jest brak kontaktu ciał
przeciwników. Za grę niebezpieczną sędzia dyktuje rzut wolny pośredni.
44. Zawodnik w sposób niebezpieczny atakuje pitkę przy znajdującym się
w zasięgu gry przeciwniku, który ma realną możliwość zagrania (i chce
zagrać) piłką:
- podnosi nogę ponad biodro przeciwnika,
- pochyla głowę poniżej biodra przeciwnika,
- wystawia nogę lub-kolano w kierunku przeciwnika, uniemożliwiając mu w ten sposób dostęp do piłki,
- wykonuje nożyce powyżej biodra przeciwnika,
- atakuje piłkę nogą wyprostowaną do przodu; Takie zagranie piłki jest grą niebezpieczną.
45. Zawodnik gra również niebezpiecznie, gdy:
- wybija lub usiłuje wybić piłkę nogą z rąk bramkarza,
- trzymaną przez bramkarza przy piersi piłkę usiłuje wybić głową,
- wystawioną nogą utrudnia bramkarzowi wykopywanie piłki,
- przetrzymuje piłkę między nogami utrudniając przeciwnikowi jej zagranie.
46. Drużynę zawodnika, który zagrywał w sposób niebezpieczny i w
efekcie swojego zagrania dokonał na przeciwniku przewinienia cięższego,
na przykład wykonując nożyce kopnął przeciwnika w głowę, sędzia ukarze
rzutem wolnym bezpośrednim lub rzutem karnym - jeżeli wcześniej nie
przerwał gry za niebezpieczne zagranie tego zawodnika.
Przeszkadzanie
47. Zawodnik, który ma kontrolę nad piłką i pozorując jej zagrywanie zasłaniają sobą:
- uniemożliwiając przeciwnikowi zagranie piłki lub wejście w jej
posiadanie, przed wyjściem piłki poza linię boczną lub bramkową,
- ułatwiając współpartnerowi dostęp do piłki, przeszkadza w sposób prawidłowy.
48. Zawodnik, który przeszkadza przeciwnikowi w celu utrudnienia mu
dojścia do piłki znajdującej się pod kontrolą współpartnera - popełnia
przewinienie karane rzutem wolnym pośrednim, który wykona zawodnik
drużyny przeciwnej z miejsca przewinienia.
49. Zawodnik, który po podaniu piłki współpartnerowi zatrzymuje się lub
cofa, będąc zwrócony twarzą do swego współpartnera, w konsekwencji
czego:
- zagradza drogę zdążającemu do piłki przeciwnikowi
- ułatwia współpartnerowi swobodniejsze przejęcie i zagranie piłki
popełnia przewinienie karane rzutem wolnym pośrednim, który wykona
zawodnik drużyny przeciwnej z miejsca przewinienia
50. Zawodnik, który przypadkowo znalazł się na drodze przeciwnika zdążającego do piłki nie popełnia przewinienia.
51. Zawodnik, który rozkładając ramiona, względnie balansując ciałem z
jednej strony na drugą lub poruszaniem ramionami w dół i w górę zmusza
przeciwnika do zmiany kierunku biegu i nie dochodzi przy tym do
kontaktu ciał zawodników - popełnia przewinienie karane rzutem wolnym
pośrednim; natomiast w przypadku kontaktu ciał - dyktuje rzut wolny
bezpośredni.
52. Przebieganie przed bramkarzem, aby przeszkodzić mu w udostępnieniu
piłki do gry, zwolnieniu piłki z rąk -jest naruszeniem przepisów gry
karanym rzutem wolnym pośrednim.
53. Przekroczenie przepisów gry ma miejsce również wtedy, gdy zawodnik
atakujący podskakuje przed bramkarzem podczas.wykonywania rzutu z rogu,
-aby utrudnić, przeszkodzić mu w interwencji.
54. Zawodnik drużyny broniącej, który nawet w sposób prawidłowy blokuje
przeciwnika w celu utrudnienia mu dojścia do piłki przechwytywanej lub
trzymanej przez bramkarza popełnia przewinienie, za które sędzia,
powinien podyktować rzut wolny pośredni. Zawodnik drużyny broniącej
znajdujący się w zasięgu gry, który:obróci się twarzą do własnego
bramkarza chwytającego lub trzymającego piłkę w rękach i nie
przeszkadzający rozmyślnie przeciwnikowi - nie podlega żądnej karze.
Zagrywanie piłki ręką przez bramkarza
55. Bramkarz jest uważany za kontrolującego piłkę rękami również wtedy,
jeżeli odbijają od podłoża lub podrzuca w powietrze. Posiadanie
kontroli nad piłką zostaje utracone, jeśli bramkarz rzucając piłkę w
powietrze, pozwala jej uderzyć o podłoże.
56. Do czasu, w którym bramkarz kontroluje piłkę w rękach, sędzia nie
dolicza czasu, w jakim bramkarz osiąga kontrolę nad piłką, kiedy jego
poruszanie się w celu przechwycenia jej rękami jest rezultatem
naturalnego rozpędu przy opanowywaniu piłki.
57. Kozłowaną przez bramkarza piłkę zawodnik drużyny przeciwnej może
wykopać tylko wtedy, gdy piłka nie ma kontaktu z rękami bramkarza oraz
w taki sposób i na takiej wysokości, aby sposobem zagrania nie stworzyć
zagrożenia dla bezpieczeństwa bramkarza.
58. Jeżeli bramkarz kontroluje piłkę, może on w obrębie własnego pola
karnego wykonać dowolną iłość kroków niosąc piłkę, kozłując lub
odbijając ją, a następnie musi przed upływem 6 sekund pozbyć się piłki,
która nie może być już przez niego zagrywana rękami, jeżeli nie
zostanie dotknięta lub zagrana przez zawodnika drużyny przeciwnej.
Jeżeli bramkarz przed upływem 6 sekund pozbył się piłki z rąk, może ją
zagrywać w obrębie własnego pola karnego nogą, może ją także zagrywać z
własnymi zawodnikami nogami, lecz nie może jej ponownie dotknąć rękami,
jeżeli nie zostanie ona zagrana lub dotknięta przez zawodnika drużyny
przeciwnej.
59. Bramkarz może chwycić piłkę w ręce podaną przez własnego zawodnika w sytuacjach, gdy:
- piłka została zagrana przez zawodnika głową, piersią, kolanem, udem
lub inną częścią ciała od kolan wzwyż, z wyjątkiem rąk - uwzględniając
przy tym warunki podane w
Rozstrzygnięciu 4 IFA BOARD do Artykułu 12,
- mimo zagrania piłki przez zawodnika nogą nastąpiła niezamierzona
przez niego nierozmyślna zmiana kierunku lotu piłki, która znalazła się
przez to blisko bramkarza i ten chwycił ją rękami (np. tzw. kiks
współpartnera bramkarza lub odbicie się piłki od przeciwnika).
60. W sytuacjach zagrania piłki nogą - nie w kierunku własnego
bramkarza - po których następuje niezamierzona zmiana kierunku lotu
piłki (nierozmyślna zmiana kierunku lotu piłki np. odbicie się piłki od
sędziego, przeciwnika lub po tzw. kiksie współpartnera bramkarza) i
piłkę następnie chwyta bramkarz rękami, sędzia nie ma podstaw do
interwencji
Zagranie piłki nogą do bramkarza
61. Dotknięcie ręką przez bramkarza piłki przystopowanej nogą przez
współpartnera traktuje się jako dotknięcie ptłki przez bramkarza po
rozmyślnym kopnięciu jej do niego przez współpartnera.
62. W sytuacjach, w których piłka rozmyślnie jest kopnięta przez
zawodnika w kierunku z dala od własnego bramkarza (np. obok bramki)
lecz - zdaniem sędziego - z intencją, aby bramkarz mógł przejąć tę
piłkę, należy przyjąć, że jest to rozmyślne zagranie do własnego
bramkarza i jeśli bramkarz dotknie piłki lub chwyci ją w ręce, należy
zarządzić rzut wolny pośredni przez drużynę przeciwną z miejsca
dotknięcia piłki ręką przez bramkarza.
63. Bramkarz narusza przepisy gry również, jeżeli piłkę zagraną .do
niego nogą przez współpartnera dotyka ręką po początkowym dotknięciu
jej inną częścią ciała.
64. Zagranie piłki nogą do współpartnera w taki sposób,
-aby mógł on następnie zagrać do bramkarza tak, aby bramkarz zagrał ją ręką, nie stanowi naruszenia przepisów gry.
Marnowanie czasu gry
65. Bramkarz, który rozmyślnie leży na piłce dłużej niż jest to
konieczne marnuje czas gry. Nie dotyczy to sytuacji, w których
przeciwnicy utrudniają leżącemu z piłką bramkarzowi powstanie i
zwolnienie piłki z rąk.
66. Bramkarz, który utrzymuje kontrolę ręką nad piłką dłużej niż 5 - 6
sekund, zostanie ostrzeżony przez sędziego za marnowanie czasu gry, a
drużynie przeciwnej zostanie przyznany rzut wolny pośredni.
67. Marnowanie czasu gry ma również miejsce, gdy zawodnik z pola:
- wykonuje rzut wolny z niewłaściwego miejsca w celu zmuszenia sędziego do zarządzenia powtórzenia rzutu,
- sprawia wrażenie przygotowującego się do wrzutu, lecz zostawia nagle piłkę współpartnerowi dla wykonania tego wrzutu,
- zwleka z opuszczeniem pola gry, gdy zostaje wymieniony przez zawodnika rezerwowego,
- przesadnie zwleka z wykonaniem wrzutu lub rzutu wolnego,
- nie, zachowuj e wymaganej przepisami gry pozycji przy rozpoczęciu gry,
- przesadnie celebruje zdobycie bramki.
Przewinienia poza polem gry
68. Jeżeli sędzia przerwał grę za przewinienie zawodnika poza polem
gry, to wznowienie gry nastąpi rzutem sędziowskim w miejscu, w którym
znajdowała się pitka w momencie przerwania gry.
Niewłaściwe zachowania karane napomnieniem (żółta kartka)
Niesportowe zachowanie
69. Zawodnik zachowuje się niesportowo, jeżeli swoim postępowaniem na
polu gry notorycznie narusza przepisy gry, podważa autorytet i godność
sędziów, obraża zawodników drużyny przeciwnej i własnej, zachowuje się
prowokacyjnie w stosunku do publiczności oraz działaczy powodując tym
rozdrażnienie i utrudnienie prawidłowego przebiegu gry.
70. Za niesportowe zachowanie w czasie zawodów zawodnik musi być
ukarany przez sędziego napomnieniem (żółta kartka): Jeżeli w celu
udzielenia napomnienia gra została przerwana, a nie było przy tym
cięższego przewinienia, sędzia zarządzi rzut wolny pośredni, który
wykona drużyna przeciwna z miejsca przewinienia. Jeżeli sędzia
zastosował korzyść i gry nie przerwał to napomnienia (żółta kartka)
musi udzielić winnemu zawodnikowi w czasie najbliższej przerwy w grze.
71. Za niesportowe zachowanie należy między innymi uznać:
- wszelkie próby oszukania sędziów,
- zdobycie bramki ręką na drużynie przeciwnej,
- aktorstwo i symulowanie kontuzji a także wyolbrzymianie jej skutków w celu wprowadzenia w błąd sędziego,
- zamianę funkcji bramkarza z zawodnikiem z pola bez zgody sędziego,
- odmowę wykonania wznowienia gry,
- odmowę obrony bramki przy rzucie karnym,
- gra na czas,
- powtórne rozmyślne wykonanie wznowienia gry w sposób nieprawidłowy,
- spożywanie płynów w czasie gry,
- rzucenie jakiegokolwiek przedmiotu w kierunku piłki,
- wsparcie się na współpartnerze dla odbicia piłki głową,
- rozmyślne uszkodzenie piłki, bramki lub chorągiewki,
- używanie przez zawodników wulgarnych stów, które nie są skierowane do
konkretnej osoby, tylko stanowią przerywniki w wypowiedzi,
- słowne lub czynne demonstrowanie niezadowolenia z rozstrzygnięć sędziego,
- usiłowanie wprowadzenia z błąd sędziego lub sędziego asystenta oraz oszukanie przeciwników poprzez zdobycie bramki ręką,
- rozmyślne przekroczenie linii bocznej lub "bramkowej w"celu wprowadzenia w bTąd sędziego przy ocenie spalonego,
- odkopywanie piłki lub odnoszenie jej w rękach od miejsca przewinienia
- po podyktowaniu przez sędziego rzutu wolnego dla drużyny przeciwnej,
- zagrywanie piłki po sygnale gwizdkiem sędziego przerywającym grę,
- powstrzymanie się od zamiaru kopnięcia lub uderzenia przeciwnika lub współpartnera,
- zdejmowanie koszulki i wymachiwanie nią a także wspinanie się na ogrodzenie, po zdobyciu bramki,
- opuszczenie przez zawodnika pola gry oraz bieganie wokół niego - jako
formy okazania radości po zdobyciu bramki - jeśli mimo wezwania
sędziego, natychmiast nie powróci na pole gry.
72. Jeżeli zawodnik wejdzie lub powróci na pole gry w celu włączenia
się lub ponownego dołączenia się do swojej drużyny po rozpoczęciu gry
lub opuści je podczas gry (z wyjątkiem przypadkowego opuszczenia pola
gry) nie uzyskawszy na to uprzedniej zgody sędziego, musi być
napomniany - zobaczy żółtą kartkę. Jeżeli sędzia przerwie grę w celu
udzielenia napomnienia (żółta kartka), należy ją wznowić rzutem wolnym
pośrednim, wykonanym przez zawodnika drużyny przeciwnej z miejsca,
gdzie znajdowała się piłka w momencie przerwania gry.
73. Zawodnik, który obowiązany jest zgłosić sędziemu swoje wejście lub
powrót do drużyny po rozpoczęciu zawodów, powinien spoza linii bocznej
zwrócić na siebie uwagę sędziego i czekać aż ten odpowiednim gestem
zezwoli mu wejść na pole gry. Sędzia nie musi przy tym czekać na
przerwę w grze, gdyż tylko jemu przysługuje prawo ustalenia momentu, w
którym gestem wyraża swoją zgodę (przepis ten nie ma zastosowania w
przypadkach przewidzianych w Artykule 4).
Udzielanie kar indywidualnych
74. Sędzia udziela zawodnikom kar indywidualnych: - napomnienia - żółta kartka,
- wykluczenia z gry - czerwona kartka,
75. Jeżeli sędzia ma udzielić zawodnikowi kary indywidualnej, winien
wezwać go do siebie, zapisać imię, nazwisko, numer karanego zawodnika
oraz rodzaj przewinienia i okazać mu właściwy kolor kartki w
wyprostowanej i uniesionej do góry ręce. Z postępowania sędziego musi
jednoznacznie wynikać/który zawodnik został ukarany. Sędzia może
wskazać drugą ręką na osobę ukaranego zawodnika - jednoznacznie go
ustalając. W przypadku, gdy znajduje się on w grupie zawodników, sędzia
winien odejść kilka kroków od tej grupy, wezwać zawodnika i dopiero
wtedy pokazać mu kartkę żółtą lub czerwoną w zależności od rodzaju
przewinienia.
76. Udzielenie napomnienia następuje poprzez okazanie winnemu zawodnikowi żółtej kartki.
77. Kara wykluczenia z gry następuje poprzez okazanie winnemu zawodnikowi czerwonej kartki.
78. Treść i duch Artykułu 12 nie zobowiązuje sędziego do
natychmiastowego przerwania gry celem zastosowania sankcji karnych.
Może on zastosować korzyść, a karę indywidualną udzielić w czasie
najbliższej przerwy w grze.
79. Zawodnik, który został wykluczony z gry (czerwona kartka) musi
bezzwłocznie opuścić pole gry. W przypadku, gdy zawodnik ten ociąga się
lub odmawia opuszczenia pola gry, to sędzia informuje kapitana jego
drużyny, że zawody zostaną zakończone przed upływem ustalonego czasu
gry, jeżeli zawodnik ten w ciągu dwóch minut nie opuści pola gry.
Wykluczony zawodnik nie może zajmować miejsca na ławce dla zawodników
rezerwowych, niezależnie-od ubioru w jakim znaj duj e się.
" "
80. Jeżeli sędzia ma udzielić zawodnikowi napomnienia (żółta kartka),
lecz zanim zdąży to uczynić, zawodnik ten popełnia następne wykroczenie
karane indywidualnie napomnieniem (żółta kartka), to zawodnik ten
zostanie wykluczony z gry - zobaczy czerwoną kartkę, ale przedtem
trzeba mu pokazać żółtą kartkę.
81. Jeżeli zawodnik już wcześniej ukarany napomnieniem (żółta kartka)
ma zostać wykluczony z gry (czerwona kartka) w następstwie ukarania go
drugim napomnieniem (żółta kartka), to sędzia musi pokazać mu najpierw
żółtą kartkę i bezpośrednio po tym czerwoną kartkę tak, aby było
oczywiste, że zawodnik został wykluczony za drugie przewinienie
podlegające napomnieniu (żółta kartka), a nie za przewinienie karane
natychmiastowym wykluczeniem z gry (czerwona kartka).
82. Po wykluczeniu zawodnika z gry (czerwona kartka) wznowienie gry następuje po opuszczeniu pola gry przez ukaranego zawodnika.
83. Zawodnikowi, który w czasie przerwy w grze popełnia przewinienie
karane indywidualnie sędzia musi udzielić stosowną karę przed ponownym
wznowieniem gry.
84. Jeżeli sędzia przerwał grę i przystąpił do czynności związanych z
ukaraniem indywidualnym zawodnika, to grę można wznowić po zakończeniu
tych czynności.
85. Po zakończeniu czynności związanych z nałożeniem kary indywidualnej zawodnicy wznawiają grę na sygnał gwizdka sędziego.
86. Jeżeli sędzia zakończył sygnałem gwizdka zawody, a po tym fakcie
zawodnik dopuścił się naruszenia przepisów gry podlegających karze
napomnienia (żółta kartka) lub wykluczenia (czerwona kartka), to kartki
zawodnikowi nie pokazuje, tylko informuje zawodnika i kapitana jego
drużyny o nałożonej karze. Natomiast, jeżeli przewinienie ma miejsce na
polu gry lub w części obiektu widocznej dla kibiców po zakończeniu
gwizdkiem pierwszej połowy zawodów (jednej z części zawodów), to sędzia
powinien pokazać zawodnikowi żółtą lub czerwoną kartkę. Kary
indywidualne na zawodach drużyn młodzieżowych
87. Na zawodach drużyn młodzieżowych nie przewiduje się udzielania
zawodnikom kary napomnienia (żółta kartka). Zawodnik, który popełnia
przewinienie karane napomnieniem (żółta kartka), na zawodach drużyn
młodzieżowych otrzymuje karę wychowawczą w postaci czasowego
wykluczenia z gry na 3, 5 lub 10 minut, w zależności od ciężaru
przewinienia.
88. Zawodnik, który został ukarany czasowym wykluczeniem z gry, nie
może być w czasie odbywania kary zastąpiony innym zawodnikiem.
89. Podczas odbywania kary czasowego wykluczenia z gry zawodnik ma
obowiązek oczekiwania w pozycji stojącej poza. polem gry na wysokości
linii środkowej w odległości minimum 3 metrów od linii bocznej.
Artykuł 13
Decyzje i sygnalizacje sędziego
1. Rzuty wolne zarządza się wyłącznie za przewinienia popełnione w czasie, gdy piłka jest w grze.
2. Przyznanie rzutu wolnego sędzia sygnalizuje wyprostowanym ramieniem
w kierunku linii bramkowej drużyny, przeciwko której zarządził jego
wykonanie. Miejsce wykonania rzutu wolnego
3. Rzuty wolne wykonuje się z miejsca przewinienia bez względu na to,
gdzie znajdowała się ptłka w momencie przerwania gry, z wyjątkiem
przypadków, w których przepisy szczegółowe stanowią
inaczej. "
4. Tolerancja miejsca wykonania rzutu, określana jako dopuszczalne
niewielkie przesunięcie miejsca wykonania rzutu wolnego od miejsca
przewinienia może być przez sędziego rozsądnie stosowana w środkowej
części pola gry. Im przewinienie ma miejsce bliżej bramki drużyny
popełniającej je, tym tolerancja ta musi być mniejsza. Całkowity zakaz
jej stosowania obowiązuje w polu karnym i w jego pobliżu.
Sposób wykonania
5. Wykonanie rzutu wolnego nie wymaga sygnału gwizdka sędziego, chyba że sędzia zarządzi inaczej.
6. Zawodnicy drużyny, której przyznano wykonanie rzutu wolnego mogą
wykonać go pomimo niezachowania przepisowej odległości od piłki przez
zawodników drużyny przeciwnej.
7. Zawodnik, który decyduje się na wykonanie rzutu wolnego z
przeciwnikami pozostającymi bliżej niż 9,15 m od piłki, nie może z tego
tytułu rościć pretensji, jeżeli kopnięta przez niego piłka trafi do
tych zawodników i ci przejmą nad nią kontrolę.
8. Po zarządzeniu rzutu wolnego, sędzia powinien wskazać miejsce
przewinienia, aby stworzyć warunki do szybkiego wznowienia gry. Sędzia
nie powinien z własnej inicjatywy zarządzać ustawienia muru, ale winien
pozwolić, aby piłka została wprowadzona do gry tak szybko, jak to tylko
możliwe chyba, że zawodnik drużyny wykonującej rzut wolny domaga się od
sędziego wyegzekwowania odległości 9,15 m przeciwników do piłki.
Zachowanie zawodników drużyny wykonującej rzut wolny
9. Jeżeli wykonawca rzutu wolnego reklamuje nieprawidłową odległość
przeciwników od piłki, sędzia powinien wstrzymać wykonanie rzutu,
polecić zawodnikom drużyny przeciwnej odsunięcie się na przepisową
odległość i dopiero po wykonaniu tego polecenia dać sygnał gwizdkiem na
wykonanie rzutu.
10. Jeżeli zawodnik drużyny, która reklamowała nieprawidłową odległość
przeciwników od piłki przy wykonywaniu rzutu wolnego, nie czekając na
sygnał gwizdkiem sędziego wykonał ten rzut, to: - w przypadku zdobycia
bramki sędzia udzieli winnemu zawodnikowi napomnienia (żółta kartka) i
nakaże rzut wolny powtórzyć,
- gdy piłkę odbije bramkarz na rzut z rogu - to sędzia nakaże wznowić grę rzutem z rogu,
- gdy piłka opuści pole gry poza bramką, to grę winni wznowić przeciwnicy rzutem od bramki lub wrzutem,
- w pozostałych przypadkach sędzia nakaże wznowić grę rzutem wolnym
pośrednim przeciwko drużynie wykonawcy rzutu (z miejsca przewinienia -
zagrania piłki). Zachowanie zawodników drużyny nięwykónująCej rzutu
wolnego
11. Jeżeli po zarządzeniu rzutu wolnego zawodnili drużyny, przeciwko
której ten rzut został zarządzony, nie znajduje się w przepisowej
odległości od piłki ustawionej do wykonania rzutu oraz: - nie
przeszkadza w wykonaniu rzutu - sędzia wezwie go gestem lub słowem do -
odsunięcia się na przepisową odległość od piłki - swoją obecnością bądź
postępowaniem przeszkadza w wykonaniu rzutu - zostanie ukarany
napomnieniem - zobaczy żółtą kartkę - zawodnik ten opóźnia wykonanie
wznowienia gry.
12. Zawodnik, który mimo polecenia sędziego nakazującego odsunięcie się
na przepisową odległość od piłki, nie podporządkuje się temu, musi
zostać napomniany (żółta kartka). Po udzieleniu napomnienia pierwszemu
zawodnikowi, jeśli sędzia uzna za konieczne, powinien ostrzec kapitana
drużyny, że każdy następny zawodnik popełniający takie przewinienie,
zostanie wykluczony z gry (czerwona kartką) bez uprzedniego napomnienia
(żółta kartka).
13. Jeżeli na interwencję wykonawcy rzutu wolnego sędzia ustawił mur i
dał sygnał gwizdkiem na wykonanie tego rzutu to, jeżeli przed
wprowadzeniem piłki do gry, z muru wyskoczy zawodnik drużyny broniącej,
a piłka z wykonywanego rzutu wpadnie do bramki, to sędzia taką bramkę
uzna za zdobytą zgodnie z przepisami gry, natomiast we wszystkich
innych sytuacjach, gdy piłka wyjdzie poza linię bramkową, pozostanie w
grze itp., nakaże powtórzenie rzutu wolnego, udzielając wcześniej
napomnienia (żółtą kartkę) winnemu zawodnikowi.
14. Jeżeli miejsce wykonywania rzutu wolnego pośredniego znajduje się w
mniejszej odległości niż 9,15 m od linii bramkowej drużyny broniącej,
zawodnicy tej drużyny mogą zająć miejsca na własnej linii bramkowej
między słupkami bramkowymi.
Artykuł 14
Zawodnik wykonujący rzut karny
1. Kapitan drużyny, której przyznano wykonanie rzutu karnego
zobowiązany jest przed jego wykonaniem poinformować sędziego, który z
zawodników wykona rzut karny. Zawodnik ten ma zwrócić na siebie uwagę
tak, aby sędzia i bramkarz wiedzieli kto jest wykonawcą rzutu.
2. Jeżeli wykonawca rzutu karnego nie zagra piłki do przodu lub wykona
rzut karny przed sygnałem gwizdka sędziego, to za pierwszym razem
sędzia zwróci mu uwagę, za drugim - udzieli napomnienia (żółta kartka)
a za trzecim - wykluczy z gry (czerwona kartka) i poleci wykonanie
rzutu innemu zawodnikowi wyznaczonemu przez kapitana drużyny.
3. Jeżeli sędzia zarządził powtórne wykonanie rzutu karnego, to nie jest konieczne, aby wznowienia gry dokonał ten sam zawodnik.
4. Wykonanie rzutu karnego przez dwóch zawodników tej samej drużyny
jest dozwolone, o ile sposób tego wykonania nie koliduje z zasadami
określonymi w mniejszym artykule.
5. Wykonawca rzutu karnego musi wykonać go w sposób ciągły.
Niedozwolone jest, aby tuż przed piłką zatrzymał się, zamierzając
wprowadzić w błąd bramkarza.
6. Jeżeli po sygnale na wykonanie rzutu karnego, wykonawca zawinił
niesportowym zachowaniem, a także, gdy rzut ten wykonał inny niż
zgłoszony zawodnik, a z wykonanego rzutu karnego piłka: - opuściła pole
gry przez linię bramkową (poza bramką), to sędzia nakaże wznowić grę
rzutem od bramki,
- została chwycona w ręce przez bramkarza, to gra będzie kontynuowana,
- została przez bramkarza wybita poza własną linię bramkową, to sędzia nakaże wznowić grę rzutem z rogu,
- odbita przez bramkarza, od słupka lub poprzeczki pozostanie w grze,
to sędzia przerywa grę i nakazuje drużynie przeciwnej wznowić ją rzutem
wolnym pośrednim z miejsca przewinienia. We wszystkich wyżej
wymienionych przypadkach, winny zawodnik zostanie ukarany napomnieniem
(żółta kartka) po przerwaniu gry przez sędziego, a w przypadku
kontynuowania gry napomnienie otrzyma w czasie najbliższej przerwy w
grze. Obrona rzutu karnego
7. Sędzia nie może dać sygnału gwizdkiem na wykonanie rzutu karnego,
dopóki na linii bramkowej - między słupkami bramkowymi - nie znajduje
się bramkarz. Wykonanie rzutu karnego do pustej bramki jest
niedozwolone.
8. Bramkarz może poruszać się na linii bramkowej, ale nie może opuszczać jej do czasu zagrania piłki.
9. Dla obrony rzutu karnego bramkarz może zamienić się funkcją z
zawodnikiem z pola gry. Jeżeli po wykonaniu rzutu karnego gra nie
będzie kontynuowana, to zawodnicy ci nie muszą zmieniać swoich ubiorów.
10. Bramkarz, który odmawia obrony r^utu karnego zachowuje się
niesportowo i zostanie ukarany napomnieniem (żółtą kartką), a w
przypadku ponownej odmowy - wykluczeniem z gry (czerwoną kartką).
Jeżeli następny zawodnik wyznaczony przez kapitana drużyny odmawia
obrony rzutu karnego, to sędzia zakończy zawody. Rozstrzygnięcie rzutu
karnego
11. Jeżeli sędzia da mimowolny sygnał gwizdkiem zanim znane jest rozstrzygnięcie rzutu karnego - rzut karny musi być powtórzony.
12. Jeżeli piłka po prawidłowo wykonanym rzucie karnym pęknie zanim
znane jest rozstrzygnięcie rzutu karnego, to sędMa~żarządża
"dostarczenie zdatnej do gry piłki, a następnie wznawia grę rzutem
sędziowskim w miejscu, w którym piłka utraciła cechy określone
przepisami gry. Jeżeli rzut karny był wykonywany w przedłużonym czasie
gry dla jego wykonania, to gra kończy się w momencie pęknięcia piłki.
13. Jeżeli po sygnale na wykonanie rzutu karnego, ale zanim piłka była
w grze, współpartner wykonawcy rzutu wszedł na pole karne, zbliżył się
na odległość mniejszą niż 9,15 m od punktu karnego lub nie znajduje się
w odległości większej niż 11 m od linii bramkowej, a z wykonanego rzutu
karnego piłka: - opuściła pole gry przez linię bramkową (poza bramką),
to sędzia nakaże wznowić grę rzutem od bramki,
- została chwycona w ręce przez bramkarza, to gra będzie kontynuowana,
- została przez bramkarza wybita poza własną linię bramkową, to sędzia nakaże wznowić grę rzutem z rogu,
- odbita przez bramkarza, od słupka lub poprzeczki pozostała w grze i:
- przejął ją współpartner wykonawcy rzutu, który wszedł w pole karne
przed zagraniem piłki, to sędzia przerywa grę i nakazuje drużynie
przeciwnej wznowić ją rzutem wolnym pośrednim z miejsca przewinienia,
- przejął ją inny współpartner wykonawcy rzutu - gra będzie
kontynuowana. Zawodnicy, którzy wejdą na pole karne zanim piłka
zostanie zagrana nie muszą być napominani (żółta kartka). Szczególne
sytuacje
14. Jeżeli podczas wykonywania rzutu karnego piłka została wprowadzona
do gry, ale zanim wiadomy stał się jego wynik, nastąpiła awaria
oświetlenia, to po usunięciu jej, rzut karny musi być powtórzony.
15. Jeżeli sędzia przedłuża czas gry tylko na wykonanie rzutu karnego
zarządzonego w ustalonym czasie gry, to musi o tym powiadomić kapitanów
drużyn.
16. Jeżeli rzut karny został zarządzony w czasie, kiedy po jego
wykonaniu gra nie będzie już wznowiona, rzut karny musi być wykonany
nawet wtedy, gdy na polu gry nie ma pełnych składów drużyn. Zarządzenie
rzutu karnego
17. Zarządzenie rzutu karnego sędzia sygnalizuje zdecydowanie wskazując
wyprostowanym ramieniem na punkt karny, z którego ma być wykonany.
18. Piłka musi być umieszczona nieruchomo w punkcie karnym, bez względu
na stan nawierzchni pola gry w tym miejscu. Rzut karny może być
wykonany tylko na sygnał gwizdkiem sędziego.
Naruszenia Artykułu 14
19. Sędzia powinien napominać (żółta karta) zawodników, którzy przy
wykonywaniu rzutu karnego, w sposób uporczywy naruszaj ą wymogi
Artykułu 14.
Artykuł 15
Wprowadzenie piłki do gry .
1. Wrzut wykonywany z jakiegokolwiek innego miejsca niż to, w którym
piłka przeszła linię boczną pola gry, musi być uznany jako wrzut
wykonywany niewłaściwie. W przypadku zaistnienia takiej sytuacji,
sędzia nakaże wykonać wrzut drużynie przeciwnej.
2. Świadome uderzenie piłką o ziemię przed wykonaniem wrzuto, nie jest
zabronione. Zawodnik nie narusza również przepisów gry, gdy przed
wykonaniem wrzutu, piłka przypadkowo wypadnie mu z rąk.
3. Wykonanie wrzutu z rozbiegu nie jest zakazane pod warunkiem, że w
momencie wrzutu wykonawca nie oderwie stóp od ziemi i wykona go z
odległości nie większej niż l m od linii bocznej w miejscu, gdzie piłka
uprzednio opuściła pole gry.
4. Nadanie piłce kierunku lotu jedną ręką a wrzucenie jej na pole gry
drugą, narusza przepisy gry. W takiej sytuacji wrzut zostanie przyznany
drużynie przeciwnej.
5. Jeżeli z prawidłowo wykonanego wrzutu piłka spadnie na linię boczną
a następnie potoczy się w głąb pola gry - wprowadzenie piłki do gry
należy uznać za prawidłowe natomiast, gdy piłka dotknie ziemi przed
linią boczną, a następnie wtoczy się na pole gry, to piłka nie została
prawidłowo wprowadzona do gry i wrzut musi być powtórzony przez
zawodnika tej samej drużyny.
6. Jeżeli z prawidłowo wykonanego wrzutu piłka wpadnie bezpośrednio do
bramki lub przekroczy linię bramkową drużyny wykonawcy wrzutu, to grę
należy wznowić rzutem z rogu. Jeżeli natomiast wpadnie bezpośrednio do
bramki drużyny przeciwnej lub przekroczy ich linię bramkową, grę należy
wznowić rzutem od bramki.
7. Jeżeli po prawidłowo wykonanym wrzucie piłka odbije się od sędziego
znajdującego się na polu gry lub od podłoża i wyjdzie poza linię boczną
- ponowny wrzut wykona drużyna przeciwna.
8. Wykonawca wrzutu nie popełnia przewinienia, jeżeli w celu uzyskania
prawa do ponownego zagrania piłką, rzuci nią w zawodnika przeciwnej lub
własnej drużyny z zastrzeżeniem, że sposób takiego wrzutu nie naruszy
przepisów Artykułu 12. Zawodnicy drużyny nie wykonującej wrzutu
9. Podczas wykonywania wrzutu, zawodnicy drużyny przeciwnej nie muszą
znajdować się w odległości 9,15 m od wrzucającego, powinni jednak
zajmować takie miejsca na polu gry/aby zawodnik wykonujący wrzut mógł
swobodnie wprowadzić piłkę do gry. Zadania i wskazania sędziów
10. Przyznanie drużynie prawa do wznowienia gry wrzutem sędzia wskazuje
wyciągając ramię w kierunku linii bramkowej drużyny nie wykonującej
wrzutu.
11. Sędzia asystent sygnalizuje przyznanie drużynie prawa do wznowienia
gry wrzutem, wskazując chorągiewką kierunek linii bramkowej drużyny nie
wykonującej wrzutu.'
12. Sędzia i sędziowie asystenci zobowiązani są - w miarę swoich
możliwości wynikających z zajmowanego miejsca na polu gry - do
wskazania miejsca, z którego ma być wykonany wrzut.
13. Przy wrzucie: - sędzia kontroluje ewentualne błędy rąk wrzucającego,
- sędzia asystent kontroluje ewentualne błędy nóg wrzucającego.
Artykuł 16
Wprowadzenie piłki do gry
1. Jeżeli z rzutu od bramki piłka nie przekroczy pola karnego i wpadnie
bezpośrednio do bramki wykonawcy rzutu lub też w obrębie pola karnego
przekroczy linię bramkową-na zewnątrz słupków bramkowych, rzut musi być
powtórzony, ponieważ piłka zanim opuściła pole gry, nie została
wprowadzona do gry.
2. Jeżeli z rzutu od bramki piłka przekroczy bezpośrednio własną linię
bramkową poza polem karnym, grę należy wznowić rzutem z rogu.
Zachowania zawodników drużyny nie wykonującej rzutu od bramki
3. Po zarządzeniu rzutu od bramki, zawodnicy drużyny przeciwnej powinni
niezwłocznie opuścić pole karne, aby rzut mógł być wykonany bez straty
czasu. Celowe ociąganie się z opuszczeniem pola karnego należy
traktować jako niesportowe zachowanie.
Zachowania zawodników drużyny wykonującej rzut od bramki
4. Jeżeli zawodnik drużyny broniącej zaatakuje nieprawidłowo
przeciwnika, który w trakcie wykonywania rzutu od bramki przedwcześnie
wkroczył na pole karne, sędzia nie może zarządzić rzutu karnego,
ponieważ przewinienie nastąpiło, zanim piłka była w grze. Winny
zawodnik może być ukarany napomnieniem (żółta kartka) lub wykluczeniem
z gry (czerwona kartka) w zależności od rodzaju przewinienia a rzut od
bramki należy powtórzyć.
Sygnalizacja sędziego i wskazania sędziów asystentów
5. Rzut od bramki sędzia zarządza, wskazując wyprostowanym ramieniem pole bramkowe, z którego ma być wykonany rzut.
6. Sędzia asystent sygnalizuje rzut od bramki, wskazując wyprostowanym
ramieniem z chorągiewką - równolegle do płaszczyzny pola gry - na pole
bramkowe, z którego ma być wykonany rzut.
Artykuł 17
Miejsce wznowienia gry
1. Sędzia i sędzia asystent sprawdzają po swoich stronach prawidłowe ustawienie piłki w polu rożnym do wykonania rzutu z rogu.
2. Jeżeli z prawidłowo wykonanego rzutu z rogu piłka odbije się od
znajdującego się na polu gry sędziego lub słupka bramkowego i zostanie
zagrana powtórnie przez wykonawcę rzutu zanim dotknie jej inny
zawodnik, sędzia zarządza rzut wolny pośredni^Jctóry wykona drużyna
przeciwna z miejsca przewinienia.
Zachowanie zawodników drużyny nie wykonującej rzutu z rogu
3. Jeżeli po zarządzeniu rzutu z rogu zawodnicy drużyny, przeciwko
której ten rzut został przyznany, nie znajdują się odległości 9,15 m od
piłki - sędzia wezwie ich do odsunięcia się na przepisową odległość.
4. Jeżeli po zarządzeniu rzutu z rogu zawodnik drużyny przeciwnej: o
zbliża się do piłki na odległość mniejszą niż wymagana przepisami gry,
o swoją obecnością bądź postępowaniem przeszkadza w wykonaniu rzutu
rożnego, o nie reaguje na wezwanie sędziego do odsunięcia się na
wymaganą odległość od piłki, to zostanie ukarany napomnieniem (żółta
kartka). Zawodnik ten opóźnia wykonanie wznowienia gry.
Decyzje sędziego i sygnalizacje sędziów asystentów
5. Jeżeli piłka w sposób jednoznaczny opuściła pole gry na rzut z rogu,
to sędzia wskazuje wyprostowanym ramieniem na pole rożne, z którego ma
być wykonany rzut. W przypadku braku jednoznaczności, sędzia oprócz
wymienionych wyżej wskazań ręką, daje również sygnał gwizdkiem.
6. Jeżeli piłka złamie chorągiewkę rożną i wyjdzie poza granice pola
gry, a została ostatnio zagrana przez: - zawodnika drużyny broniącej,
to grę należy wznowić wrzutem,
- zawodnika drużyny atakującej, to grę należy wznowić rzutem od bramki.
7. Sędzia asystent sygnalizuje rzut z rogu, wskazując chorągiewką na pole rożne.
Wyjście piłki z gry po rzucie z rogu
8. Jeżeli po prawidłowo wykonanym rzucie z rogu, piłka bezpośrednio
przejdzie całą swoją powierzchnią w powietrzu lub po ziemi linię
bramkową, należy gwizdkiem oznajmić, że wyszła ona z gry, nawet w
przypadku ponownego powrotu piłki na pole gry i zarządzić rzut od
bramki, ponieważ piłka faktycznie wyszła z gry.
SĘDZIA TECHNICZNY - CZWARTY SĘDZIA
Na zawodach szczebla centralnego regulamin rozgrywek wymaga udziału
sędziego technicznego - czwartego sędziego. Jego wyznaczenie odbywa się
według następujących zasad: - w zawodach z udziałem drużyny I ligi -
sędzia techniczny - czwarty sędzia winien posiadać uprawnienia do
prowadzenia minimum zawodów in ligi i jest wyznaczony-przez Wydział
Sędziowski Okręgu (związku piłki nożnej) spośród sędziów z Okręgu
(związku piłki nożnej), na terenie którego odbywają się zawody,
- w zawodach z udziałem drużyny II ligi - sędzia techniczny - czwarty
sędzia winien posiadać uprawnienia do prowadzenia co najmniej zawodów
IV ligi i jest wyznaczony przez Wydział Sędziowski Okręgu (związku
piłki nożnej) spośród sędziów, z Okręgu (związku piłki nożnej), na
terenie którego odbywają się zawody, Obowiązkiem sędziego technicznego
- czwartego sędziego jest zastępowanie każdego z trzech sędziów w
przypadku, gdy nie mogą oni spełniać swoich zadań. Musi on być
przygotowany do udzielenia pomocy w każdej chwili. Do obowiązków
sędziego technicznego - czwartego sędziego należy współudział z sędzią
przy wykonywaniu przez niego czynności administracyjnych przed, w
czasie i po zawodach: Przed zawodami: - Przybycie na miejsce zawodów co
najmniej 120 minut przed wyznaczoną godziną ich rozpoczęcia,
- Zgłoszenie się do sędziego zawodów i omówienie z nim zasad współpracy
oraz podporządkowanie się ustaleniom wydanym przez sędziego, w tym:
- Przyjęcie od sędziego dokumentów dotyczących zawodów - możliwie
szybko po - przybyciu na obiekt, gdzie rozegrane zostaną zawody,
- Dostarczenie w wyznaczonym czasie sprawozdania z zawodów - do
wypełnienia najpierw przez drużynę gospodarzy, a potem przez drużynę
gości,
- Sprawdzenie, czy sprawozdanie zostało wypełnione prawidłowo oraz
sprawdzenie tożsamości zawodników, jeżeli zachodzi taka potrzeba,
- Uczestniczenie w instruktażu przekazywanym sędziom asystentom przez sędziego,
- Nawiązanie kontaktu z obiema drużynami celem przeprowadzenia-, w oznaczonym czasie, wstępnej kontroli ubioru zawodników,
- Kontakt z obsługą medyczną i poinformowanie jej, iż w przypadku
kontuzji zawodnika należy oczekiwać przy linii bocznej pola gry na
przyzwalający znak sędziego do jej wejścia na pole gry, dla udzielenia
pomocy medycznej poszkodowanemu,
- Poinformowanie osób towarzyszących drużynom, zajmujących miejsca na
ławkach dla zawodników rezerwowych - osób przebywających w strefie
technicznej, o ich obowiązkach i uprawnieniach,
- Sprawdzenie ubioru i wyposażenia zawodników przed ich wejściem na
pole gry; jeżeli jakakolwiek część ubioru zawodnika nie odpowiada
wymogom przepisów gry, sędzia techniczny - czwarty sędzia winien
zwrócić na to uwagę sędziemu asystentowi, a ten z - kolei musi
przekazać odpowiednia informację sędziemu,
- Dokonanie, zgodnie z przepisami gry w piłkę nożną, oceny
przygotowania pola gry i jego najbliższego otoczenia: ze szczególnym
zwróceniem uwagi na sposób oznakowania linii poszczególnych pól:
ustawienia chorągiewek, prawidłowości zamocowania siatek bramkowych,
umocowania bramek i przygotowania chorągiewek dla sędziów asystentów,
- Sprawdzenie ustawienia stanowiska dla pełnienia swoich obowiązków
(stolik i krzesło) - między, ławkami dla zawodników rezerwowych oraz
kontrola elektronicznych lub manualnych tablic wymiany zawodników,
- Sprawdzenie stanu przygotowania piłek do gry i omówienie współpracy z
chłopcami do podawania piłek, W czasie zawodów: - Nadzór nad wymianą
zawodników: - Wskazanie trenerom miejsca, gdzie mogą rozgrzewać się
zawodnicy rezerwowi - najlepiej za pierwszym sędzią asystentem (z
chorągiewką czerwoną), w żadnym wypadku za bramką drużyny przeciwnej,
- Kontrola obydwu ławek .dla zawodników rezerwowych wraz ze strefami
technicznymi i dopilnowanie, by znajdujące się tam osoby nie powodowały
jakichkolwiek zakłóceń,
- Sygnalizowanie dokonywanej wymiany zawodników za pomocą tablic informacyjnych,
- Opieka nad piłkami zapasowymi - na żądanie sędziego winien dostarczyć
piłkę rezerwową, gdy wymaga tego sytuacja, tak aby nastąpiła możliwie
najmniejsza strata czasu gry,
- Pozostawanie do dyspozycji sędziego i pomoc mu w prowadzeniu zawodów
poprzez: - Noszenie kompletnego ubioru sędziowskiego pod dresem,
- Utrzymywanie kontaktu wzrokowego z sędziami w celu udzielenia im
pomocy - notowanie wszelkich nałożonych kar indywidualnych (żółte i
czerwone kartki) wymiany zawodników oraz ewentualnych przypadków
rzucania materiałów pirotechnicznych lub innych przedmiotów (kto i
gdzie) na pole gry lub w jego najbliższym otoczeniu,
- Działanie w roli pośrednika w przypadku rozwiązywania problemów,
które mogłyby stać się przyczyną przerwania zawodów lub zakończenia ich
przed upływem ustalonego czasu gry,
- Nawiązanie kontaktu wzrokowego z sędzią, który na około 2 minuty
przed upływem ustalonego czasu gry lub ewentualnych dogrywek,
przekazuje za pomocą umówionych gestów czas, jaki zostanie dodany do
czasu gry. Sędzia techniczny - czwarty sędzia, tuż przed upływem
ustalonego czasu gry połowy zawodów, to jest w 44 minucie i 55
sekundzie, informuje zawodników i publiczność, za pomocą tablicy
wymiany zawodników, o ile minut sędzia przedłużył daną część zawodów.
Sędzia techniczny - czwarty sędzia unosi oburącz tablicę ponad głową i
pokazuje jawę wszystkich kierunkach (na wprost pola gry i w obu
kierunkach pod katem 450 do pola gry), przytrzymując ją w każdym
położeniu przez około 5 sekund,
- Obserwacja zakłóceń porządku i nadzorowanie zachowań osób
przebywających na ławce dla zawodników rezerwowych, niedopuszczanie do
eskalacji wydarzeń - w przypadku zamieszek na polu gry lub w jego
bezpośrednim otoczeniu (przepychania, bijatyki zawodników itp.) -
sędzia techniczny - czwarty sędzia nie wchodzi na pole gry,
- Uzgodnienie z sędzią - po pierwszej połowie zawodów oraz po ich
zakończeniu - swoich notatek (przed wypełnieniem sprawozdania z zawodów
przez sędziego) Po zawodach: - Nadzór nad zejściem zawodników oraz
działaczy do szatni, zajmując taka pozycję, aby być świadkiem
ewentualnych incydentów. Sędzia techniczny - czwarty sędzia nie wchodzi
na pole gry, ale będąc w okolicach strefy technicznej jednej z drużyn,
- Opuszczenie pola gry jako ostatni, mając przed sobą wszystkich zawodników, działaczy i sędziów,
- Złożenie sędziemu pełnego raportu z wydarzeń na polu gry, ustalając z
nim ilość i rodzaje kar indywidualnych (napomnienia, wykluczenia z
gry), wymiany zawodników i inne istotne zdarzenia. Sędzia techniczny -
czwarty sędzia musi także poinformować sędziego o swoich
spostrzeżeniach i wydarzeniach, które miały miejsce poza polem widzenia
trójki sędziowskiej, a przede wszystkim informuje sędziego o
nieodpowiednich^ zachowaniach jakichkolwiek osób przebywających na
ławkach dla zawodników, rezerwowych i w strefie technicznej,
sporządzając raport meczowy, który winien przekazać sędziemu.